90 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

90 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1951
Rozformowanie1967
Tradycje
Kontynuacja81 Samodzielny Pułk Artylerii OPK
Organizacja
DyslokacjaNowa Huta
Rodzaj wojskWojska obrony przeciwlotniczej
Podległość13 Dywizja Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
85 mm armata przeciwlotnicza wz.39

90 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (90 pa OPL) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany jako pułk przeciwlotniczy średniego kalibru na podstawie rozkazu MON 0043/Org 17 maja 1951. Wchodził początkowo w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a następnie 13 DAPlot. Stacjonował w Nowej Hucie[1]. W 1967 przemianowany na 81 Samodzielny Pułk Artylerii OPK.

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab[2]

  • pluton dowodzenia
  • bateria szkolna
  • 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
    • pluton dowodzenia
    • pluton ogniowy
    • pluton przyrządów

Razem w pułku:

  • 455 żołnierzy; 18 armat plot 85 mm wz 39; 5 przyrządów PUAZO-3; 5 dalmierzy

Przypisy

  1. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 431.
  2. Organizacja z 1952

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Media użyte na tej stronie