94 Pułk Piechoty (II RP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Bolesław Gancarz |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
94 Pułk Piechoty (94 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Pułk nie występował w organizacji pokojowej wojska. Został zmobilizowany, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, w pierwszych dniach września 1939 roku, w II rzucie mobilizacji powszechnej. Jednostkami mobilizującymi były:
- 2 pułk piechoty Legionów w Sandomierzu dla dowództwa 94 pp, I batalionu, pododdziałów specjalnych i kompanii gospodarczej,
- 3 Batalion Strzelców w Rembertowie dla II/94 pp
- 9 pułk piechoty Legionów w Zamościu dla III/94 pp
Pułk miał wejść w skład rezerwowej 39 Dywizji Piechoty, lecz w czasie kampanii wrześniowej jego dowództwo, pododdziały specjalne i I batalion walczyły w składzie Grupy „Sandomierz”. II batalion majora Kazimierza Mazurkiewicza walczył w obronie Warszawy, natomiast III batalion kpt. Bronisława Pardo wszedł w skład improwizowanego 94 pułku piechoty.
Obsada personalna pułku
- dowódca pułku - ppłk Bolesław Ksawery Gancarz (pokojowy I zastępca dowódcy 2 pp Leg.)
- I adiutant - kpt. Michał Miller
- II adiutant - kpt. Stefan Bogusiewicz
- oficer łączności - por. Stanisław Sykut
- kwatermistrz - mjr piech. Wiktor Feist[1]
- naczelny lekarz - kpt. rez. dr med. Feliks Milbert
- kompania zwiadowcza - ppor. Zygmunt Jerzy Mikusiński
I batalion
- dowódca batalionu - mjr Władysław Symonowicz
- dowódca 1 kompanii - por. Stanisław Józef Ciaś
- dowódca 2 kompanii - ppor. Włodzimierz Stanisław Karolak
- dowódca 3 kompanii - ppor. Franciszek Leonard Baumgart
- dowódca 1 kompanii ckm - ppor. Władysław Taracha
II batalion (poza pułkiem w 1 pp Obrony Pragi)[2]
- dowódca batalionu mjr Kazimierz II Mazurkiewicz
- adiutant batalionu - por. rez. Czesław Strykowski
- dowódca plutonu łączności - ppor. rez. Tadeusz Żebrowski
- dowódca 4 kompanii strzeleckiej - kpt. Mikołaj Bagiński
- dowódca 5 kompanii strzeleckiej - kpt. Ireneusz Marian Czernik
- dowódca 6 kompanii strzeleckiej - por. Marceli Jan Kowalski
- dowódca 2 kompanii ckm - por. Bohdan Hubert Pełczyński
II batalion [3]
- dowódca - mjr Kazimierz Kruczkowski
IV batalion [4] - kpt. żand. Tadeusz Szymczykiewicz
Przypisy
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 25, 549, mjr piech. Wiktor Feist był „pokojowym” II zastępcą dowódcy 2 pp Leg..
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 321-323.
- ↑ II/94 pp został improwizowany w Ośrodku Zapasowym 15 DP.
- ↑ IV/94 pp został improwizowany w Ośrodku Zapasowym Żandarmerii w Staszowie.
Bibliografia
- Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk, Kampania polska 1939 roku. Początek II wojny światowej, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa, 2006, ISBN 83-7399-169-7.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).