99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1952
Rozformowanie	1990
Tradycje
Kontynuacja	75 paplot
Organizacja
Dyslokacja	Ząbkowice Śląskie[1]; Rogowo
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej
Podległość	2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana

99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (99 pa OPL) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został sformowany w 1952 roku, w garnizonie Ząbkowice Śląskie, jako jednostka artylerii przeciwlotniczej małego kalibru, na podstawie rozkazu Nr 0043/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku^[2]. Początkowo pułk wchodził w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a następnie 15 DAPlot.

W 1957 roku pułk został wyłączony ze składu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju, przeformowany w 111 dywizjon artylerii przeciwlotniczej i podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W 1967 roku dywizjon został przeformowany w 99 pułk artylerii przeciwlotniczej.

W 1989 roku pułk został przeformowany w 99 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

W 1990 roku tradycje, nazwę i numer 99 paplot przejął 75 pułk artylerii przeciwlotniczej z Rogowa.

Struktura organizacyjna pułku w 1952 roku

37 mm armata plot wz. 1939

Dowództwo i sztab

• pluton dowodzenia
• bateria szkolna
• 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
  • drużyna dowodzenia
  • 3 plutony ogniowe

Stan etatowy liczył 459 żołnierzy. Na uzbrojeniu jednostki znajdowało się dwadzieścia sześć 37 mm armat plot wz. 1939 i szesnaście dalmierzy.

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.