99 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Pułk Piechoty Nr 99
Mährisches Infanterieregiment Nr. 99
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1 stycznia 1883

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Morawski

Dowódcy
Pierwszy

płk Joseph Schilhawsky von Bahnbrück

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Igława, Klosterbruck, Znaim-Klosterbruck, Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

cesarska i królewska Armii

Rodzaj wojsk

piechota

Koszary pułku w Wiedniu
Koszary pułku w Wiedniu
Koszary pułku w Wiedniu

Morawski Pułk Piechoty Nr 99pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku z połączenia czterech batalionów wydzielonych przez pułki piechoty nr: 19, 44, 48 i 52[1]. W tym samym roku komenda pułku mieściła się w klasztorze Louka[2].

W latach 1883-1913 szefem pułku był król Grecji Jerzy I[1].

Kolory pułkowe: żółty siarkowy (niem. schwefelgelb), guziki złote. Skład narodowościowy w 1914 roku 37% – Czesi, 60% – Niemcy[3].

Okręg uzupełnień – Znojmo (niem. Znaim)[4].

W latach 1889–1893 komenda pułku oraz 1. i 3. bataliony stacjonowały w Igławie (niem. Iglau), 2. batalion w Znojmie, a 4. batalion w Brnie (niem. Brünn)[5][4]. W 1893 roku pułk (bez 2. batalionu) został przeniesiony do koszar w byłym klasztorze Louka (niem. Klosterbruck), natomiast 2. batalion pozostał z Znaimiu[6]. W 1894 roku 2. batalion przeniósł się do Klosterbruck, a 3. batalion zajął jego miejsce w Znaimiu[7]. W 1897 roku cały pułk znalazł się w obrębie jednego garnizonu, który otrzymał niemiecką nazwę „Znaim-Klosterbruck”[8]. W 1907 roku komenda pułku razem z 2. i 4. batalionem została przeniesiona do Wiednia. W garnizonie Znaim-Klosterbruck pozostał 3. batalion[9], natomiast 1. batalion został przeniesiony do Sarajewa i włączony w skład 8 Brygady Górskiej[10].

W 1908 roku 1. batalion został przeniesiony do Foča[11]. W 1910 roku powrócił do Sarajewa i został włączony do 9 Brygady Górskiej[12]. W 1912 roku 1. batalion dołączył do pułku w Wiedniu. Komenda pułku mieściła się w IX dzielnicy Wiednia, w koszarach Rossauer Kaserne przy Schlickplatz 6[13].

W latach 1891-1914 pułk wchodził w skład 7 Brygady Piechoty należącej do 4 Dywizji Piechoty, która z kolei wchodziła w skład II Korpusu[14][15].

W czasie I wojny światowej pułk walczył na froncie rosyjskim. W czasie operacji gorlickiej w maju 1915 roku pułk poniósł bardzo duże straty w walkach w okolicach Dąbrowy Tarnowskiej i Radgoszczy. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 244 – Narożniki, Cmentarz wojenny nr 245 – Radgoszcz-Zadębie, Cmentarz wojenny nr 248 - Dąbrowa Tarnowska, Cmentarz wojenny nr 252 – Otfinów oraz na Lubelszczyźnie na cmentarzu w Prawnie, w województwie świętokrzyskim – w Gołoszycach.

Żołnierze

Komendanci pułku
  • płk Joseph Schilhawsky von Bahnbrück (od 1883[2])
  • płk Carl Rabel (1889-1890[5])
  • płk Thomas Reymann (1890–1895 → komendant 29 Brygady Piechoty[16])
  • płk Alfred von Matt (1895[17]–1897 → komendant 59 Brygady Piechoty[18])
  • płk Arthur Heinrich Sprecher von Bernegg (1897[8]–1901 → komendant 28 Dywizji Piechoty[19])
  • płk Edmund Horbaczewski (1901[20]-1905 → komendant 89 Brygady Piechoty Obrony Krajowej[21])
  • płk Paul Kestřanek (1905[22]-1910 → komendant 98 Brygady Piechoty[23])
  • płk Felizian Krasel (1910[24]-1914[1])
  • płk Otto Herzmansky (1914)
Oficerowie

Przypisy

  1. a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 576.
  2. a b Rocznik oficerski 1884 ↓, s. 464.
  3. Infanterie-Regimenter 1 – 102 as at July 1914.
  4. a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1891 ↓, s. 502.
  5. a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1890 ↓, s. 488.
  6. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1894 ↓, s. 526.
  7. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1895 ↓, s. 502.
  8. a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 564.
  9. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 630.
  10. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 149, 630.
  11. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 648.
  12. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 161, 660.
  13. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 700.
  14. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1891 ↓, s. 97.
  15. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 83.
  16. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 97, 133.
  17. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 520.
  18. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 131, 158.
  19. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 119, 158.
  20. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 598.
  21. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 167.
  22. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 614.
  23. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 135.
  24. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 660.

Bibliografia

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Nr 99. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].

Media użyte na tej stronie

Wien Rossauer Kaserne1.jpg
Ansicht der Rossauer-Kaserne in Wien
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria.svg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
Rossauer Kaserne - 3.jpg
Autor: Ricardalovesmonuments, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wien-Alsergrund, Rossauer Kaserne, 1870 von Karl Pilhal im neuromanischen Stil errichteter großer Gebäudekomplex.
Flag of Austria-Hungary (1867-1918).svg
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Alsergrund (Wien) - Rossauer-Kaserne (2).JPG
Autor: Bwag, Licencja: CC BY-SA 4.0
-Südansicht der Rossauer-Kaserne im 9. Wiener Gemeindebezirk Alsergrund.
Das Gebäude im Windsor-Stil (veralteter Nachläufer des romantischen Historismus) wurde ab 1865 nach Plänen des Obersten des Geniestabs Karl Pilhal und des Majors Karl Markl errichtet und am 17. August 1870 als Kronprinz-Rudolph-Kaserne der Benützung übergeben. Als „Defensivkaserne" hat sie einen festungsartigen Charakter. Errichtet wurde sie auf einem 43.293 Quadratmeter großen Grundstück mit einer Länge von 270 Meter und einer Breite von 140 Meter. An der Außenfront gibt es rund 1.300 Fenster.