9 Dywizja Zmechanizowana
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | 1988 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | 9 Baza M-T |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Jan Szwedyk |
| Ostatni | płk dypl. Piotr Makarewicz |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | Etat Nr 5/323-5/337 |
9 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana (9 DZ) – związek taktyczny wojsk zmechanizowanych ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie zarządzenia Nr 023/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z 7 marca 1962 roku 9 Drezdeńska Dywizja Piechoty została przeformowana w 9 Drezdeńską Dywizję Zmechanizowaną[2] według etatów Nr 5/323-5/337 skadrowanej dywizji zmechanizowanej o stanie osobowym 2237 żołnierzy i 68 pracowników cywilnych[3].
W czasie pokoju 9 DZ wchodziła w skład Warszawskiego Okręgu Wojskowego, natomiast na czas wojny była przeznaczona do składu 4 Armii.
W 1988 roku 9 DZ została przeformowana w 9 Bazę Materiałowo-Techniczną. W 1990 roku przystąpiono do odtwarzania 9 Dywizji Zmechanizowanej w ramach budowy tzw. „ściany wschodniej”. Sformowano dowództwo dywizji i 14 pułk zmechanizowany. W 1993 wstrzymano działania organizacyjne, a rok później na bazie odtworzonych jednostek została sformowana 9 Brygada Zmechanizowana.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 9 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej w Rzeszowie
- 4 Puławski Pułk Zmechanizowany im. Ludowych Partyzantów Ziemi Kieleckiej w Kielcach
- 14 Kołobrzeski pułk zmechanizowany w Tarnowie
- 30 Sudecki pułk zmechanizowany w Rzeszowie
- 26 pułk czołgów średnich w Sanoku
- 40 Budziszyński pułk artylerii w Jarosławiu
- 25 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Jarosławiu
- 44 dywizjon rakiet taktycznych w Toruniu (eksterytorialnie)
- 13 batalion saperów w Dębicy
- 17 batalion zaopatrzenia w Łańcucie
Żołnierze dywizji
Dowódcy dywizji[4]:
- płk Jan Szwedyk
- gen. bryg. Jan Drzewiecki
- płk dypl. Henryk Ciok
- płk dypl. Apoloniusz Golik
- płk dypl. Leszek Kozłowski
- płk dypl. Leon Siemiończyk
- płk dypl. Adam Śliwa
- płk dypl. Czesław Laszczkowski
- płk dypl. Zbigniew Urban
- płk dypl. Piotr Makarewicz
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 276.
- ↑ Jerzy Kajetanowicz, Polska piechota w latach 1955-1963, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych Nr 2 (128), Wrocław 2003, ISSN 1230-5243, s. 177.
- ↑ Mąsior 2005 ↓.
Bibliografia
- 9 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Ajaks, 1995. ISBN 83-85621-75-X.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955-1990. Poligon 2010, nr 3.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].
Polskie wojska zmechanizowane
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).