9 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (II RP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1938 |
Rozformowanie | 1938 |
Dowódcy | |
Ostatni | mjr Walenty Najwer |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
9 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (9 daplot.) – oddział artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Żołnierze dywizjonu
- dowódca dywizjonu - mjr art. Walenty Michał Najwer
- I zastępca dowódcy - kpt. art. Feliks Bohdanowicz
- adiutant - kpt. art. Janusz Stanisław Klimontowicz
- lekarz medycyny - por. lek. Czesław Cierpikowski
- p.o. II zastępcy dowódcy (kwatermistrza) - kpt. adm. (art.) Ignacy Raczkowski
- oficer mobilizacyjny - kpt. adm. (art.) Stefan Wiliński
- zastępca oficera mobilizacyjnego - chor. Zygmunt Pasek
- oficer administracyjno-materiałowy - por. adm. (art.) Tadeusz II Wasilewski
- oficer techniczny - kpt. art. Zygmunt Tomasz Stanisław Malinowski
- oficer gospodarczy - por. int. Marcin Eugeniusz Sulikowski
- dowódca plutonu łączności - por. art. Edward Złotnik
- dowódca 1 baterii - kpt. art. Władysław Bandrowski
- dowódca plutonu - por. art. Michał Stocki †1940 Charków[3]
- dowódca 2 baterii - mjr dypl. art. Stanisław Cypryk
- dowódca plutonu - ppor. art. Wiktor Markowski
- dowódca plutonu - ppor. art. Zbigniew Osiecki
- dowódca plutonu - ppor. art. Bronisław Tadeusz Pawlak
- dowódca 3 baterii - por. art. Jan Raniewicz vel Szram
- dowódca plutonu - ppor. art. Marian Dmowski
- dowódca 4 baterii - por. art. Tytus Roman Jakubowski
- dowódca plutonu - ppor. art. Stanisław Wojciech Dwornicki
- dowódca 5 baterii - kpt. Stanisław Małecki
- dowódca plutonu - ppor. art. Józef Smoliński
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[4]
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Stanisław Roman Dąbrowski[5] | porucznik rezerwy | prawnik | Bank Gospodarstwa Krajowego we Lwowie | Katyń |
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[2].
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Artyleria przeciwlotnicza WP przed wybuchem II wś