9 Dywizjon Samochodowy

9 Dywizjon Samochodowy
Ilustracja
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1921
Rozformowanie1929
Tradycje
Święto17 czerwca
KontynuacjaKadra 9 Dywizjonu Samochodowego
4 Batalion Pancerny
Dowódcy
Pierwszyppłk sam. Włodzimierz Ossoria-Bukowski
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Brześć (OK IX)
Rodzaj sił zbrojnychwojsko
Rodzaj wojskwojska samochodowe
PodległośćDOK Nr IX

9 Dywizjon Samochodowy (9 dsam) – pododdział wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

9 dywizjon samochodowy sformowany został w czerwcu 1921 we Lwowie na bazie 6 polowego dywizjonu samochodowego[1][2]. Już 19 czerwca 1921 i 20 czerwca został przetransportowany do Brześcia, na terytorium Okręgu Korpusu Nr IX. Dowódca dyonu pełnił funkcję szefa służby samochodowej OK IX. W 1929 jednostka została skadrowana i przemianowana na Kadrę 9 Dywizjonu Samochodowego.

Święto dywizjonu było obchodzone 17 czerwca[3]. W dniu tym wyszedł pierwszy rozkaz dzienny dowódcy dywizjonu[4].

Żołnierze

Dowódcy dyonu i komendanci kadry
  • ppłk sam. Włodzimierz Ossoria-Bukowski (X 1921 - III 1923[5][6])
  • ppłk sam. Marek Krzyczkowski (od 15 III 1923[7])
  • mjr sam. Józef Wacław Rokicki (do 1934)

Odznaka pamiątkowa

20 stycznia 1930 roku Minister Spraw Wojskowych, Marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 9 dsam[8].

Odznaka o wymiarach 39x39 mm ma kształt równoramiennego krzyża, którego ramiona zakończone są kulkami. Krzyż pokryty jest czarną emalią z amarantowym obrzeżem. Na ramionach krzyża wpisano nazwy miast LWÓW BRZEŚĆ/B oraz daty 1921 1929. W jego centrum znajduje się stylizowana odznaka Szkoły Samochodowej, na chłodnicy samochodu numer 9. Pomiędzy ramionami krzyża złote promienie. Dwuczęściowa - oficerska, wykonana w srebrze, łączona za pomocą czterech nitów[9].

Przypisy

  1. ↑ Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1215.
  2. ↑ Korpus Poleski 1928 ↓, s. 86.
  3. ↑ Dziennik Rozkazów MSWojsk. nr 16 z 19 maja 1927 roku
  4. ↑ Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1216.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 marca 1923 roku, s. 178.
  6. ↑ Polska Zbrojna Nr 262 z 25 września 1923 r. s. 4.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 marca 1923 roku, s. 176.
  8. ↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 3 z 20.01.1930 r., poz. 25.
  9. ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 349.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Piotr Rudzki, Jerzy Kulesza, Józef Jeszka. Krótki rys historyczny powstania i pracy formacyj samochodowych. „Przegląd Wojskowo-Techniczny. Broń Pancerna.”. 4 (6), s. 1193-1246, 1928. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych; Dowództwo Saperów; Dowództwo Broni Pancernych; Dowództwo Wojsk Łączności. 
  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Pantera Books. ISBN 83-204-3299-5.
  • Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim = Polish Army vehicles : 1918-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" ; Londyn : Komisja Historyczna b. Sztabu Głównego PSZ, 1995. ISBN 83-85621-57-1.
  • Włodzimierz Wierzbicki (red.), Bronisław Skarżyński (red.), Jan Waszczuk (red.): Korpus Poleski (jednodniówka). Brześć nad Bugiem: Okręg Korpusu Nr IX, 1928.
  • Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918–1947. Londyn: Zarząd Zrzeszenia Kół Oddz. Broni Pancernej, 1971.
Bronie pancerne II Rzeczypospolitej
Brygady zmotoryzowane:
Pułki pancerne:
Bataliony pancerne:
Bataliony czołgów lekkich:
Dywizjony pancerne:
Kompanie czołgów rozpoznawczych:
Kompanie czołgów lekkich:
Pociągi pancerne:
Polskie pojazdy wojskowe do 1939
Czołgi
Samochody pancerne
Ciągniki artyleryjskie
Samochody osobowe
i ciężarowe
Pociągi pancerne
Drezyna pancerna
Motocykle
Pojazdy prototypowe
i doświadczalne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Godło wojsk samochodowych.png
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Godło wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP