9 Korpus Armijny (LWP)
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1952 |
Rozformowanie | 1956 |
Tradycje | |
Rodowód | 9 Korpus Piechoty |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Wiktor Konoplański |
Ostatni | płk Włodzimierz Bowtrukiewicz |
Organizacja | |
Numer | JW 5046 |
Dyslokacja | Lublin[1] |
Podległość | Warszawski Okręg Wojskowy[1] |
9 Korpus Armijny (9 KA) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
W 1952 roku 9 Korpus Piechoty w Lublinie (Warszawski Okręg Wojskowy)został przeformowany w 9 Korpus Armijny. We wrześniu 1956 roku, w ramach redukcji Wojska Polskiego, korpus został rozformowany.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 9 Korpusu Armijnego w Lublinie (JW 5046)
- 1 Warszawska Dywizja Piechoty w Legionowie (JW 2678)
- 3 Pomorska Dywizja Piechoty w Lublinie (JW 1253)
- 18 Dywizja Piechoty w Ełku (JW 3714)
- 118 pułk artylerii ciężkiej w Lublinie (JW 3255)
- Dywizjon artyleryjskiego rozpoznania 118 pac (bn)
- 53 batalion łączności w Lublinie (JW 5007)
- 68 batalion saperów w Krasnymstawie (JW 3176)
Dowódcy korpusu
- płk Wiktor Konoplański (1951-1952)
- płk Narcyz Rudziński (1952-1953)
- płk Aleksander Bochan (1953-1954)
- płk Józef Bielecki (1954-1956)
- płk Włodzimierz Bowtrukiewicz (1956)
Przypisy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Warszawski Okręg Wojskowy. Historia i współczesność, Warszawa 1997
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota