9 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 7 lipca 1940 |
Nazwa wyróżniająca | „Kijowski”, „Żytomierski” |
Dowódcy | |
Pierwszy | generał major Konstanty Rokossowski |
Ostatni | generał porucznik Iwan Suchow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład | 69 Brygada Zmechanizowana |
Odznaczenia | |
9 Korpus Zmechanizowany (ros. 9-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
I formowanie
Korpus sformowany w listopadzie 1940 roku w składzie Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego jako jednostka pozostająca w dyspozycji dowództwa planowanego Frontu Południowo-Zachodniego. W lecie 1941 roku Korpus rozmieszczony był w okolicach Nowogrodu Wołyńskiego.
Dowództwo Korpusu
- Dowódca:
- generał major Konstanty Rokossowski (28.11.1940 – 11.07.1941),
- generał major Aleksjej Maslow (11.07.1941 – 17.09.1941).
- Komisarz polityczny: komisarz brygadowy Dmitrij Kamieniew (9.12.1940-9.07.1941).
- Szef sztabu: generał major Aleksjej Maslow.
Skład
- 20 Dywizja Pancerna,
- 19 Dywizja Pancerna – przekazana w marcu 1941 do nowo formowanego 22 Korpusu Zmechanizowanego)
- 35 Dywizję Pancerną – od marca 1941 roku,
- 131 Dywizja Zmotoryzowana,
- 4 pułk motocyklowy,
- oddziały korpuśne:
- 185 samodzielny batalion łączności,
- 153 samodzielny batalion rozpoznawczy,
- 41 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
- 106 samodzielna eskadra lotnicza.
Wyposażenie
Zgodnie z przedwojennymi planami korpus miał zostać skompletowany w całości w roku 1942.
wszystkich | T-37 | T-26 | BT-5 i BT-7 | innych | |
---|---|---|---|---|---|
20 DPanc | 36 | 0 | 3 | 30 | 3 |
35 DPanc | 142 | 0 | 141 | 0 | 1 |
131 DZmot | 122 | 18 | 0 | 104 | 0 |
Łącznie | 300 | 18 | 144 | 134 | 4 |
Dodatkowo na stanie 9 Korpusu Zmechanizowanego były:
- 73 samochody pancerne,
- 1067 samochody,
- 133 ciągniki,
- 188 motocykle.
Działania bojowe
22 czerwca 1941 Korpus znajdował się w odwodzie dowództwa frontu w rejonie Szepetówka – Nowogród Wołyński. Rankiem tego dnia rozpoczął on przemarsz w kierunku Równego i Łucka. 23 czerwca 131 Dywizja Zmotoryzowana została przekazana do 5 Armii. 24 czerwca dywizje pancerne korpusu przystąpiły do walki z oddziałami niemieckiej 13 Dywizji Pancernej w rejonie Klewania[1]. 26 czerwca 1941 9 Korpus razem z 8, 15, 19 korpusami zmechanizowanymi uczestniczył w przeciwnatarciu skierowanym na siły niemieckie zajmujące Dubno (Bitwa w rejonie Dubno – Łuck – Brody. Wskutek braku koordynacji działań przez dowództwo Frontu, każdy z Korpusów Zmechanizowanych nacierał osobno. W wyniku tego 9 Korpus Zmechanizowany prawie uległ zagładzie. Do dnia 29 czerwca resztki Korpusu zostały odrzucone na rubież rzeki Horyń. Głównie wskutek ciągłych przemarszów w dniu 9 lipca w Korpusie pozostało ok. 10 tys. żołnierzy i ok. 35 czołgów.
W związku z olbrzymimi stratami w walkach na Ukrainie we wrześniu 1941 roku został rozformowany. Z resztek Korpusu w dniu 20 września 1941 roku utworzono zbiorczy batalion przydzielony do 15 Korpusu Strzeleckiego.
II formowanie
Drugie formowanie 9 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło na podstawie rozkazu NKO nr 1124070 z dnia 10 stycznia 1943 roku.
Skład korpusu[2]
- 69 Brygada Zmechanizowana,
- 53 pułk czołgów,
- 70 Brygada Zmechanizowana,
- 229 pułk czołgów,
- 71 Brygada Zmechanizowana,
- 74 pułk czołgów,
- 91 Brygada Pancerna,
- oddziały korpuśne:
- 999 samodzielny batalion łączności (od 13.09.1943 r.)
- 82 samodzielny batalion saperów (od 13.09.1943 r.),
- 148 batalion remontowy (od 13.09.1943 r.), przeformowany 05.12.1944 r. na:
- 543 polowa baza remontowa czołgów,
- 544 polowa baza remontowa czołgów,
- 183 samodzielna kompania chemiczna (od 13.09.1943 r.),
- 614 samodzielna kompania transportowa (od 13.09.1943 r.),
- lotniczy oddział łączności (od 13.09.1943 r.),
- 20 piekarnia polowa od (13.09.1943 r.),
- 913 polowa kasa Gosbanku (od 13.09.1943 r.).
- 2662 poczta polowa (od 13.09.1943 r.).
Dowódcy
- generał major Konstanty Małygin – 01.01.1943 – 29.04.1944,
- generał porucznik Iwan Suchow – 29.04.1944 – 11.05.1945,
Działania bojowe
9 Korpus Zmechanizowany w okresie styczeń 1943 – maj 1945 roku uczestniczył w operacjach:
- Operacja Czernihowsko – połtawska – 26.08.1943 – 30.09.1943,
- Operacja Kijowska (Bitwa o Kijów (1943) – 13.11.1943 – 22.12.1943,
- Operacja dnieprowsko-karpacka – 24.12.1943 – 17.04.1944,
- Operacja lwowsko-sandomierska – 3.07.1944 – 29.08.1944,
- Operacja berlińska – 16.04.1945 – 08.05.1945.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Sołonin 2007 ↓, s. 319.
- ↑ 9 Korpus Zmechanizowany ↓.
Bibliografia
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8. (pol.).
- Mark Siemiowicz Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007, seria: Historia. ISBN 978-83-7510-130-0. OCLC 750110162. (pol.).
- 9-й механизированный корпус/ 9 Korpus Zmechanizowany. [dostęp 2016-11-24].
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.