9 Pułk Ułanów (powstanie listopadowe)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Rodowód | 2 Pułk Jazdy Sandomierskiej |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Piotr Łagowski |
Ostatni | ppłk Mikołaj Mrozowski |
Działania zbrojne | |
powstanie listopadowe | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
9 Pułk Ułanów – pułk jazdy polskiej okresu zaborów.
Od grudnia 1830 do 30 lipca 1831 pod nazwą 2 Pułku Jazdy Sandomierskiej[1]. Do tej jednostki został wchłonięty 2 Pułk Jazdy Lubelskiego Wolnego Orła Białego, powstały z inicjatywy płk. Kazimierza Oborskiego[2].
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku[1]
- płk Piotr Łagowski (od 18 stycznia 1831),
- ppłk Spiridjon Rohoziński (od 11 lipca 1831),
- ppłk Mikołaj Mrozowski (od 7 sierpnia 1831).
Walki pułku
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.
Bitwy i potyczki[1]:
- Łagów (13 lutego 1831),
- Puławy (26 lutego 1831),
- Kurów (3 marca 1831),
- Solec (14 kwietnia 1831),
- Babin (16 kwietnia 1831),
- Wronów (17 kwietnia 1831),
- Kazimierz (18 kwietnia 1831),
- Gołąb (27 maja 1831),
- Sobieszyn (17 czerwca 1831),
- Brzoza (13 lipca 1831),
- Kałuszyn (14 lipca 1831)
- Kock (16 lipca 1831),
- Rybno (10 sierpnia 1831).
Pułk otrzymał 8 krzyży złotych i 3 srebrne[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 84.
- ↑ Tomasz Strzeżek. 2. Pułk Jazdy Lubelskiego Wolnego Orła Białego w powstaniu listopadowym 1830–1831. „Teka Komisji Historycznej”. VIII, s. 64, 88, 2011.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydaw. Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
Media użyte na tej stronie
Kongress Poland infantry sergeant