9 Samodzielna Brygada Kawalerii
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1924 | |
| Rozformowanie | 1929 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | IX Brygada Jazdy | |
| Kontynuacja | Brygada Kawalerii „Baranowicze” | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | płk Adolf Waraksiewicz | |
| Ostatni | gen. bryg. Stanisław Grzmot-Skotnicki | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Baranowicze | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | kawaleria | |
9 Samodzielna Brygada Kawalerii (9 SBK) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Powstała w 1924 w wyniku pokojowej reorganizacji wielkich jednostek jazdy na bazie IX Brygady Jazdy. W tym okresie zmieniono również terminologię. Słowo „jazda” zamieniono na „kawaleria”.
W latach 1924-1926 Brygada podlegała bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem. Dowództwo brygady stacjonowało w Baranowiczach.
Na podstawie rozkazu z 8 lutego 1929 roku o I fazie reorganizacji wielkich jednostek kawalerii 9 SBK została przemianowana na Brygadę Kawalerii „Baranowicze”. Jednocześnie w skład brygady został włączony 3 pułk strzelców konnych z rozformowanej XVIII Brygady Kawalerii.
Organizacja pokojowa
- dowództwo 9 Samodzielnej Brygady Kawalerii
- 25 pułk Ułanów Wielkopolskich
- 26 pułk Ułanów Wielkopolskich
- 27 pułk ułanów
- 9 dywizjon artylerii konnej
Dowódcy brygady
- płk kaw. Adolf Mikołaj Waraksiewicz (do 15 VII 1927)
- płk kaw. / gen. bryg. Stanisław Grzmot-Skotnicki (od 15 VII 1927)
Bibliografia
- Mirosław Giętkowski, Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837.
- Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919—1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1973.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
