AFISMA

Mali
Godło Mali
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Mali
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wikiprojekt Polityka

AFISMA (ang. „African-led International Support Mission to Mali” - Międzynarodowa Misja Wsparcia w Mali pod Dowództwem Sił Afrykańskich) – operacja wsparcia pokoju prowadzona przez Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), które powołały wojska operacyjne wysłane do Mali podczas tamtejszej wojny domowej. Celem misji było wsparcie interweniujących wojsk francuskich oraz częściowe zajęcia ich miejsc, po zakończeniu fazy ofensywnej operacji Serwal.

Geneza

Po tym jak w czerwcu 2012, radykalni islamiści skupieni wokół Al-Ka’idy Islamskiego Maghrebu i ugrupowań satelickich, zajęli obszar Azawadu na północy Mali, na arenie międzynarodowej zaistniała kwestia zagranicznej interwencji pod egidą ECOWAS, mającej na celu rozbicie dżihadystów[1]. Na początku września 2012 tymczasowy prezydent Mali Dioncounda Traoré zwrócił się z oficjalną prośbą do ECOWAS o sformułowanie międzynarodowych wojsk operacyjnych[2].

Prezydent Republiki Francuskiej François Hollande wezwał w październiku 2012 do jak najszybszej interwencji przeciwko islamistom. Francja miała obawy, iż w północnym Mali jako bazie terrorystów w Afryce, mogą być przygotowywane zamachy, w tym także ataki na Europę. Terroryści po zajęciu północnego Mali podjęli próby nieudanych ataków na francuskie ambasady w Mali oraz Mauretanii. 12 października 2012 RB ONZ na podstawie VII rozdziału Karty Narodów Zjednoczonych dała afrykańskim liderom 45 dni na opracowanie planu interwencji w północnym Mali. 11 listopada 2012 przywódcy Wspólnoty Gospodarczej Państw Zachodnioafrykańskich zatwierdzili na spotkaniu w Abudży plan odbicia północnej części Mali z rąk rebeliantów za pomocą sił liczących 5500 żołnierzy kontyngentu interwencyjnego w tym 3300 z państw stowarzyszonych z ECOWAS[3].

Samo przygotowanie sił interwencyjnych przysparzało wiele problemów. Wyposażenie i wyszkolenie ewentualnego korpusu ekspedycyjnego trwało sporo czasu, do tego dochodziło przygotowanie operacji polegających na wytropieniu rebeliantów na ogromnych obszarach piaszczystego północnego Mali. Same przygotowywania planowane były na pięć miesięcy[4].

Plan z Abudży został 20 grudnia 2012 jednogłośnie zatwierdzony przez francuski projekt rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2085. Misji AFISMA przyznano roczny mandat, podczas którego za pomocą „wszelkich niezbędnych środków”, państwa biorące udział w operacji mają pomóc odzyskać Mali region kontrolowany przez ekstremistyczne ugrupowania[5]. Zakładany budżet operacji szacowano na 460 mln dolarów. Unia Afrykańska pokryła zaledwie 50 mln dolarów[6].

Międzynarodowe siły

Jako pierwszy do Mali przybył nigeryjski kontyngent składający się z 190 żołnierzy. Stało się to 16 stycznia 2013. 2 tys. zachodnioafrykańskich żołnierzy operujących w ramach sił AFISMA ma przybyć do Mali przed 26 stycznia 2013. 17 stycznia 2013 Czad opuściło 200 żołnierzy skierowanych do Mali. Ndżamena zobowiązała się wysłać łącznie 2 tys. żołnierzy. Tuż przed rozpoczęciem operacji Serwal, Czad interweniował w Republice Środkowoafrykańskiej, gdzie podpisano zawieszenie broni w pierwszym dniu francuskiej interwencji w Mali[7]. Wieczorem 17 stycznia 2013 do Bamako przybyło 100 nigeryjskich i togijskich żołnierzy. 20 stycznia 2013 do malijskiej stolicy dotarło 100 żołnierzy z Beninu[8] i 60 z Senegalu[9].

Według stanu na dzień 23 stycznia 2013 w Mali stacjonowało 2300 żołnierzy z Francji, 500 żołnierzy z Togo, Beninu, Burkina Faso i Nigerii. Do interwencji w północnym Mali szykowało się po 500 żołnierzy z Nigru i Czadu, których liczba w czasie natarcia wyniosła 2,4 tys.[10] 24 stycznia 2013, 160 żołnierzy z Burkina Faso zostało rozmieszczonych w mieście Markala i jako pierwsze z wojsk AFISMA przystąpiło do działań bojowych[11]. 28 stycznia 2013 później centrum dowodzenia misji AFISMA przeniesiono z Abudży do Addis Abeby[12].

Ostateczny skład sił AFISMA (16 stycznia - 30 czerwca 2013)
 Czad2400 żołnierzy
 Nigeria1200 żołnierzy[13]
 Senegal500 żołnierzy[14]
 Niger500 żołnierzy[15]
 Togo500 żołnierzy[15]
 Burkina Faso500 żołnierzy[15]
 Benin500 żołnierzy[13]
 Gwinea500 żołnierzy[16]
 Gwinea BissauNieznane
 Ghana120 żołnierzy[16]
 LiberiaJedna sekcja wojskowa[17]
 Sierra LeoneJedna sekcja wojskowa[18]
Razemok. 6600 żołnierzy

W trakcie działań zginęło 64 żołnierzy AFISMA - 38 zabitych czadyjskich żołnierzy[19], 23 nigerskim[20], dwóch togijskich[21] oraz jeden burkiński[22]. W kwietniu 2013 siły AFISMA liczyły 6,6 tys., z czego 2,4 tys. stanowili Czadyjczycy, którzy w połowie kwietnia 2013 rozpoczęli wycofywanie się z Mali, podobnie jak Francuzi. Wówczas Rada Bezpieczeństwa ONZ projektowała utworzenia batalionu pod egidą ONZ - MINUSMA, liczącego docelowo 12,6 tys. żołnierzy. Siły ONZ, według rezolucji RB ONZ nr 2100 z 25 kwietnia 2013, objęły mandat misji w Mali 1 lipca 2013[23].

Przypisy

  1. ↑ Al-Kaida w Mali coraz groźniejsza – tylko interwencja uchroni przed wojną? (pol.). wp.pl, 11 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-22)].
  2. ↑ Mali: rząd prosi o zbrojną inwazję. Wojsko jest przeciwne (pol.). wp.pl, 6 września 2012. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-22)].
  3. ↑ West Africa bloc Ecowas agrees to deploy troops to Mali (ang.). BBC News, 11 listopada 2012. [dostęp 2012-11-12].
  4. ↑ Francja wzywa do jak najszybszej interwencji zbrojnej w Mali (pol.). wp.pl, 18 października 2012. [dostęp 2012-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-21)].
  5. ↑ UN backs Mali intervention force (ang.). BBC News, 20 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-20].
  6. ↑ African force for Mali to cost $460m, AU to fund $50m (ang.). AlDżazira. [dostęp 2013-01-13].
  7. ↑ First Nigerian troops to join anti-rebel operation in Mali (ang.). BBC News. [dostęp 2013-01-17].
  8. ↑ Ofensywa przeciwko islamistom w Mali (ang.). wp.pl. [dostęp 2013-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)].
  9. ↑ Senegal starts to send troops to Mali (ang.). Xinhua.net. [dostęp 2013-01-22].
  10. ↑ French forces deployed in the areas between Sevare and Mopti in Mali to prevent rebels from moving further south. (ang.). Al Dżazira. [dostęp 2013-01-23].
  11. ↑ Mali troops push towards Gao after air raids (ang.). Al Dżazira. [dostęp 2013-01-25].
  12. ↑ African led force in Mali moves from Abidjan to Addis Ababa (ang.). Al Dżazira. [dostęp 2013-01-13].
  13. ↑ a b Mali : une force africaine qui pose question
  14. ↑ Jeune Afrique
  15. ↑ a b c L’Orient du jour (Africains). [dostęp 2013-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)].
  16. ↑ a b Libération Le Tchad va envoyer 2 000 hommes au Mali : Renforts de la Cédéao. [dostęp 2013-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-19)].
  17. ↑ Ellen Johnson-Sirleaf annonce l'envoi de troupes libériennes au Mali. Jeune Afrique, 2012-01-21. [dostęp 2012-01-22].
  18. ↑ Mali: la MISMA debute ses operations ce vendredi au Mali
  19. ↑ Obalenie prezydenta Republiki Środkowoafrykańskiej to „libijski rykoszet” (pol.). wp.pl, 28 marca 2013. [dostęp 2013-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-31)].
  20. ↑ Niger attacks are 'shockwave' of Mali conflict (pol.). Euronews, 28 marca 2013. [dostęp 2013-11-09].
  21. ↑ Guerre au Mali : Au moins 1 mort dans les rangs des Togolais (fr.). malijet.com, 1 lutego 2013. [dostęp 2013-03-31].
  22. ↑ Mali: Le soldat burkinabè, Tounougma Kaboré, conducteur au bataillon Badenya est décédé le mercredi 13 mars 2013 à Diabali (Officiel) (fr.). malijet.com, 13 marcao 2013. [dostęp 2013-03-31].
  23. ↑ UN 'considers' peacekeeper deployment in Mali (ang.). Al Dżazira.

Media użyte na tej stronie