AGO C.IV
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | |
Producent | AGO | |
Typ | samolot rozpoznawczy | |
Konstrukcja | dwupłat konstrukcji drewnianej | |
Załoga | 2 osoby | |
Historia | ||
Lata produkcji | 1917 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1 silnik rzędowy Benz Bz.IV | |
Moc | 220 KM | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 11,9 m | |
Długość | 8,25 m | |
Wysokość | 3,5 m | |
Powierzchnia nośna | 37,5 m² | |
Masa | ||
Własna | 900 kg | |
Startowa | 1350 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 190 km/h | |
Wznoszenie maks. w locie poziomym | 22 min 3000 m | |
Pułap | 5500 m | |
Zasięg | 750 km | |
Długotrwałość lotu | 4 h | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 ruchomy km Parabellum LMG14 7,92 mm 1 stały km pilota LMG08/15 7,92 mm | ||
Użytkownicy | ||
Cesarstwo Niemieckie |
AGO C.IV (Ago C.IV) – niemiecki samolot rozpoznawczy z końcowego okresu I wojny światowej, produkowany od 1917 roku w zakładach AGO.
Historia
Samolot AGO C.IV był drugą i ostatnią konstrukcją samolotu niemieckiej firmy AGO, która była produkowana w większej liczbie, po dwubelkowym AGO C.I z początkowego okresu I wojny światowej. Celem przedsiębiorstwa było stworzenie samolotu rozpoznawczego o wysokich osiągach[1]. W odróżnieniu od C.I, nowy samolot był zbudowany w klasycznym układzie dwupłata ze śmigłem ciągnącym, lecz zastosowano w nim kilka niekonwencjonalnych rozwiązań konstrukcyjnych. Dużą wagę przyłożono do aerodynamiki i zmniejszenia liczby elementów stwarzających opór, jak druty usztywniające. Samolot wyróżniał się skrzydłami o trapezowym obrysie, silnie zwężającymi się w kierunku na zewnątrz[1]. Skomplikowana wewnętrzna struktura skrzydła, o zbiegających się dźwigarach i zmieniającej się grubości, powodowała jednak, że było ono trudniejsze w produkcji, co ograniczało liczbę wyprodukowanych maszyn[1].
Zamówiono 260 samolotów w zakładach Ago i u poddostawców, lecz nie wszystkie zostały ukończone[1]. Produkowały je jeszcze dwie inne firmy, według niektórych publikacji powstało ok. 100 maszyn[2].
Użycie
Samoloty znalazły się na froncie na początku 1917 roku (odnotowano ich użycie w lutym)[1]. Około 70 służyło w jednostkach w latach 1917–1918[1]. Ich własności lotne były jednak krytykowane, szczególnie niestabilność w locie i umiarkowana prędkość wznoszenia[1]. Zaletą była natomiast wysoka prędkość, utrudniająca przechwycenie[2].
Opis techniczny
Samolot Ago C.IV był dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub kratownicowy, z czterema drewnianymi podłużnicami i poziomymi oraz pionowymi elementami profilowymi z rur stalowych, usztywniony wewnętrznym odrutowaniem[1]. Kadłub kryty w przedniej części blachą aluminiową, w rejonie kabin sklejką, a w tylnej części płótnem (w dolnej części kryty blachą aluminiową aż do kabin, a sklejką za nimi do ogona)[1][2]. Odkryta kabina załogi z osobnymi kokpitami, z przodu stanowisko pilota, z tyłu strzelca-obserwatora. Usterzenie było klasyczne, na końcu kadłuba, kryte płótnem[1]. Usterzenie poziome o obrysie trapezowym. Zbalansowany ster kierunku o kształcie zbliżonym do przecinka[1]. Wczesne samoloty nie miały statecznika pionowego, później został dodany[1]. Statecznik i ster o konstrukcji z rur stalowych. Statecznik poziomy podparty lekkimi zastrzałami do kadłuba i statecznika pionowego[1].
Skrzydła o obrysie trapezowym, zwężające się w stronę końcówek, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Konstrukcję skrzydeł stanowiły dwa zbiegające się sosnowe dźwigary belkowe oraz żebra z drewna topolowego i jesionowego[1]. W krawędzi spływu górnego płata trójkątne wycięcie nad kabiną obserwatora. Skrzydło dolne o takiej samej rozpiętości i obrysie. Komora płatów dwuprzęsłowa, usztywniona rozpórkami i drutami. Na zewnątrz zastosowano parę położonych blisko siebie oprofilowanych rozpórek, a wewnątrz tylko pojedyncze tylne rozpórki[1]. Lotki na obu płatach, połączone popychaczami (na wczesnych samolotach lotki tylko na górnym płacie)[1].
Podwozie samolotu stałe, klasyczne, dwugoleniowe z osią niedzieloną, z goleniami z oprofilowanych rur, usztywnionymi drutami[1]. Z tyłu płoza ogonowa.
Samolot był napędzany 6-cylindrowym silnikiem rzędowym Benz Bz.IV o mocy 220 KM. Silnik z cylindrami pionowymi, chłodzony cieczą, umieszczony z przodu kadłuba, osłonięty panelami z blachy[1]. Nad silnikiem kolektor i wspólna rura wydechowa, wyprowadzona w górę nad płat. Chłodnica cieczy znajdowała się w prawej części centropłata, a opadowy zbiornik paliwa w jego centralnej i lewej części, nad kabiną pilota[1]. Rury były prowadzone wewnątrz zastrzałów. Główny zbiornik paliwa był pod siedzeniem pilota[1]. Śmigło dwułopatowe z kołpakiem, przechodzącym w oprofilowanie przodu kadłuba[1].
Uzbrojenie stanowił jeden stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 (Spandau) kal. 7,92 mm zamocowany obok silnika oraz jeden ruchomy karabin maszynowy Parabellum LMG14 kal. 7,92 mm strzelca na obrotnicy. Dzięki rezygnacji z przednich wewnętrznych rozpórek i części odrutowania w komorze płatów, obserwator miał pewne możliwości prowadzenia ostrzału na skos do przodu, poprzez komorę płatów[1].
Przypisy
Bibliografia
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc, 1970. ISBN 0-370-00103-6. OCLC 464237288. (ang.)
- Walerij Obuchowicz, Andriej Nikiforow: Samoloty Pierwoj Mirowoj wojny. Harwiest, 2003. ISBN 985-13-1701-2. (ros.)
Niemieckie samoloty klasy C według daty pojawienia się na froncie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1914 | 1915 | 1916 | 1917 | 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
AEG | C.I | C.II (C.III) | C.IV (C.V, C.VI) | ~ C.VII | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ago | C.I | ~ C.IV | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Albatros | C.I | C.III | C.V | C.VII | ~ C.X | ~ C.XII | ~ C.XV | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aviatik | C.I | ~ C.II | ~ C.III | ~ C.IV ? VI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DFW | C.I | ~ C.II | ~ C.III | C.V | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Halberstadt | ~ C.I | CL.II (C.III) | CL.IV , C.V | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hannover | ~ C.I | C.II | CL.II | CL.III | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LFG (Roland) | ~ C.I | C.II | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LVG | C.I | C.II | ~ C.IV | C.V | C.VI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rumpler | C.I | C.III | C.IV | ~ C.VII | ~ C.VIII | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
"~" oznacza przybliżoną datę wejścia do służby, z dokładnością do kilku miesięcy. "(C...)" oznacza modele nieseryjne w kolejności oznaczeń, bez zachowania chronologii (większość pominięto) - kursywą bez nawiasu oznaczono modele licencyjne |
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
AGO C.IV side
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki 6-cylindrowy silnik rzędowy Benz Bz.IVd z 1917 r., eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
AGO C.IV on trestle