AK-630
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  ZSRR |
|---|---|
| Producent | OAO Tulskij Maszynostroitielnyj Zawod (TMZ) |
| Rodzaj | armata systemu Gatlinga |
| Historia | |
| Prototypy | 1964 |
| Produkcja seryjna | od 1976 |
| Wyprodukowano | 1000+ |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber | 30 mm |
| Nabój | 30 × 165 mm |
| Długość lufy | 1620 mm |
| Donośność | zasięg skuteczny przeciw celom: powietrznym – do 5000 m nawodnym – do 4000 m |
| Prędkość pocz. pocisku | 875 m/s |
| Masa | 205 kg (samo działko), 1800 kg (wieży z armatą) |
| Kąt ostrzału | kąt obrotu: 360 stopni podniesienia: -12 + 88 stopni |
| Jednostka ognia | 2000 |
| Szybkostrzelność | do 5000 strz./min |
AK-630 – radziecka morska armata systemu ang. CIWS. W pełni zautomatyzowane sześciolufowe szybkostrzelne działko kalibru 30 mm zbudowane w oparciu o system Gatlinga.
System wykorzystuje sześciolufową armatę GSz-6-30 konstrukcji W. Griaziewa, ale o dłuższej lufie (54 kalibry) i wodnym chłodzeniu bloku luf, dzięki czemu osiągnięto szybkostrzelność do 5000 strz./min i możliwość oddania ciągłej serii 400 wystrzałów. Samo działko, dzięki przeładowaniu energią gazów prochowych jest lekkie, waży 205 kg, ale cała wieża ma masę 1800 kg; do tego dochodzi zapas gotowej amunicji (2000 nabojów) o masie 1918 kg. Większe jednostki mogą przenosić dodatkowy zapas 1000 nabojów, które można ręcznie doładować do magazynu wieży[1].
Głównym zadaniem armaty jest zwalczanie kierowanych pocisków rakietowych, samolotów, śmigłowców oraz zwalczanie niewielkich celów nawodnych. Może także służyć do niszczenia środków ogniowych na brzegu oraz rozstrzeliwaniu min morskich.
Armata AK-630 była jedną z pierwszych systemu CIWS. Prototyp powstał w 1964 roku, produkcję dział rozpoczęto w 1969 roku, a systemów radarowego naprowadzania – rok później, jednak testy całości trwały aż do 1976 roku, kiedy system został przyjęty do służby. W sumie wyprodukowano ponad 1000 zestawów AK-630 i zmodernizowanych wersji AK-630M i uzbrojono w nie ponad 400 okrętów. W 1979 roku wprowadzono zmodernizowaną wersję AK-630M, w którym płaski magazyn amunicji zastąpiono bębnowym[1].
Kolejną wersją systemu był AK-630M1-2 Roj wyposażony w dwa szybkostrzelne działka 30 mm, o łącznej szybkostrzelności 10 tys. strz./min, ale nie został przyjęty na uzbrojenie[1].
AK-630M-2 Duet jest modernizacją pomysłu Roj, Duet jest uzbrojeniem okrętów projektu 11711, okrętów projektu 21631[2].
AK-630 w MW
- korwety rakietowe projektu 1241RE
- okręty rakietowe projektu 660M
- niszczyciel ORP „Warszawa”
Przypisy
- ↑ a b c Tomasz Szulc. Rosyjskie, okrętowe kompleksy obrony bezpośredniej. „Nowa Technika Wojskowa”, s. 54, 2003.
- ↑ 30-мм корабельная двухавтоматная артиллерийская установка АК-630М-2 ДУЭТ – ПО Туламашзавод, tulamash.ru [dostęp 2021-05-09].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
en:AK-630 Naval gun 30 mm cannon
from http://www.dodmedia.osd.mil/Assets/1993/Navy/DN-SC-93-05853.JPEG
- ID: DNSC9305853
- Service Depicted: Navy
- A view of one of the AK-630 30mm/65 caliber multi-barrel close-in weapons systems aboard the USNS HIDDENSEE (185NS9201) moored at the Naval Sea Systems Command facility at Solomons Annex. The Soviet-built Tarantul I class missile corvette was acquired from the Federal German navy in November 1991, and is currently undergoing testing and evaluation by the U.S. Navy. Named Rudolf Egelhofer when it was part of the East German navy, the ship was renamed HIDDENSEE after the reunification of Germany in 1990.
- Camera Operator: DON S. MONTGOMERY
- Date Shot: 25 Aug 1993