AMZ Tur

Tur
Ilustracja
Prototyp Tur w 2007
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

AMZ-Kutno Sp. z o.o.

Typ pojazdu

samochód opancerzony

Trakcja

kołowa

Załoga

1 + 5

Historia
Prototypy

2007

Egzemplarze

5 prototypów

Dane techniczne
Silnik

1 silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, 4-cylindrowy Iveco Aifo o mocy 129,4 kW (176 KM); pojemność skokowa: 2998 cm³; moment obrotowy: 380 Nm

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

220 l
ok. 20 l/100 km (spalanie)

Pancerz

spawany z płyt walcowanych

Długość

4,80 m[1]

Szerokość

1,98 m[1]
1,7 m (rozstaw kół)

Wysokość

2,50 m (do stropu)[1]

Rozstaw osi

2,85 m[1]

Prześwit

0,285 m[1]

Masa

6200 kg (maksymalna)
1000 kg (ładowność)

Osiągi
Zasięg

ok. 600 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,70 m

Dane operacyjne
Wyposażenie
patrz tekst

Tur – polski pojazd opancerzony klasy LMV, interwencyjno-patrolowy, opracowany przez zakłady AMZ-Kutno, przeznaczony do transportu osób w warunkach niebezpiecznych. Proponowany dla Wojska Polskiego, opracowany w 2007 roku, pozostał na etapie prototypu. Przestrzeń pasażerska mieści 5 żołnierzy wraz z ekwipunkiem i wyposażeniem. Według specyfikacji producenta jest to pojazd przeznaczony do realizacji zadań porządkowo-interwencyjnych (patrolowych). Dalszymi konstrukcjami rodziny Tur były odmienne modele Tur II, Tur III, Tur IV, Tur V, Tur VI i Tur VII.

Historia

Konstrukcja pojazdu Tur powstała jako odpowiedź na rosnące skargi żołnierzy polskiej armii na brak dostatecznego zabezpieczenia przed minami i atakami w trakcie patroli na misjach w Afganistanie i Iraku. Używane dotychczas w polskiej armii samochody patrolowe HMMWV nie zapewniały dostatecznej ochrony przeciw atakom rakietowym i wybuchom min i improwizowanych ładunków wybuchowych. W 2005 roku powstał pierwszy projekt samochodu Tur konstrukcji spółki AMZ-Kutno, we współpracy z Wojskowym Instytutem Techniki Pancernej i Samochodowej (WITPiS) w Sulejówku[1]. W odróżnieniu od wcześniejszej konstrukcji AMZ Dzik, nacisk położono na odporność przeciw wybuchom min i po raz pierwszy w Polsce zastosowano wydzieloną kapsułę załogową mocowaną elastycznie do ramy[1]. Prototyp powstał w 2006 roku, po czym zbudowano dwa dalsze do prób jezdnych i dwa do prób niszczących[1]. Pierwsze jazdy poligonowe odbyły się na terenie Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej (WITPiS) w Sulejówku 27 marca 2007 roku. Samochód miał wziąć udział w ogłoszonym w sierpniu 2007 roku przez Wojsko Polskie konkursie na Lekki Opancerzony Samochód Patrolowy (LOSP), jakich wojsko zamierzało kupić 120[1]. Ostatecznie jednak AMZ nie złożyła swojej oferty z powodu ryzyka przekroczenia wymaganej dopuszczalnej masy całkowitej 7500 kg, a sam konkurs został zamknięty w 2008 roku bez wyboru oferty[1]. Pomimo zapotrzebowania wojska, wiążącego się z misjami zagranicznymi, i deklaracji o przyspieszonym wyborze lekkich samochodów patrolowych, konkurs na wybór samochodu tego rodzaju nie został w kolejnych latach rozstrzygnięty.

AMZ-Kutno opracowały następnie powiększony samochód o tej samej nazwie AMZ Tur II, będący jednak zupełnie inną konstrukcją. Natomiast z konstrukcji pierwszego Tura wywodził się Tur IV, zbudowany w jednym egzemplarzu dla Gwardii Narodowej Tunezji[1].

Prototypy

Zbudowano ogółem 5 prototypów pierwszego Tura, z tego 2 zostały zniszczone w próbach odporności[1]. Pierwsze egzemplarze, dla obniżenia kosztów i przyśpieszenia prac konstrukcyjnych, zostały wykonane w oparciu o mocno przebudowane podwozia prototypów nowych samochodów użytkowych SCAM (firmy przejętej później przez IVECO). Podwozia te zostały przebudowane i ukształtowane zgodnie z nowymi wymaganiami do tego stopnia, że z oryginalnych rozwiązań pozostały praktycznie mosty i koła. Konstruktorzy zamierzali docelowo stosować całkowicie własne podwozie oraz koła o większej średnicy. Również z IVECO pochodzi silnik i układy przeniesienia napędu oraz część wyposażenia, w rodzaju deski rozdzielczej[2]. Ostatni piąty prototyp wprowadził zmieniony wygląd przedniej części i inne drobne ulepszenia[2].

Prototyp był uzbrojony w wkm kalibru 12,7 mm na otwartej obrotnicy na dachu, który mógł być zastąpiony przez inne bronie, w tym granatnik automatyczny. Następnie prototyp otrzymał zdalnie sterowane prototypowe stanowisko ZSMU-1276A konstrukcji OBR SM Tarnów, z wkm kalibru 12,7 mm WKM-B[1].

Dane techniczne

Napęd

  • silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, 4-cylindrowy IVECO Aifo F1C Euro 3 o mocy 129,4 kW (176 KM) przy 3600 obr./min[1]; 16 zaworów (4 na cylinder); wyposażony w turbodoładowanie z chłodnicą powietrza doładowującego; układ Common Rail; pojemność skokowa: 2998 cm³; maksymalny moment obrotowy: 380 Nm
  • Skrzynia biegów: firmy ZF, manualna, 6-biegowa zsynchronizowana + bieg wsteczny[1]
  • Sprzęgło: hydrauliczne, suche, jednotarczowe
  • Przekładnia redukcyjna oraz skrzynia rozdzielcza umożliwiająca wykorzystanie łącznie 24 przełożeń: 12 do jazdy po drogach utwardzonych oraz 12 do jazdy terenowej[1]
  • Stały napęd na 4 koła

Opancerzenie

Tur-01.jpg
Prototyp Tur w 2008 ze stanowiskiem ZSMU-1276A

Tur posiada modułowy pancerz, spełniający standardy opancerzenia STANAG 4569 na poziomie 2 z możliwością rozszerzenia do 3, chroniące go przed ostrzałem z broni maszynowej kalibru 7,62×51 i 7,62×54. Kabina zapewnia załodze ochronę przed pociskami przeciwpancernymi kalibru 7,62 mm. Opancerzone są też newralgiczne elementy pojazdu, takie jak zbiornik paliwa i silnik. Specjalnie profilowana podłoga, ukształtowana tak, by rozpraszała impet wybuchu, jest w stanie wytrzymać sześć kilogramów materiału wybuchowego TNT eksplodującego centralnie pod nim. Na życzenie montowane jest opancerzenie z systemem z komponentów ceramicznych.

Ochrona balistyczna pojazdu

  • ochrona przed pociskami przeciwpancernymi kalibru 7,62×51 mm lub 7,62x54R B32 API (poziom 3 według STANAG 4569)[1],
  • ochronę przed skutkami wybuchu ładunku TNT o masie 6 kg, centralnie pod pojazdem (poziom 2a według STANAG 4569)[1],
  • silnik opancerzony płytami bocznymi w klasie FB6.

Wyposażenie

Wnętrze w całości wykończone z miękkiego obicia, doskonałe wyciszenie wnętrza.

  • dodatkowy ekran dla kierowcy do obserwacji drogi (przód i tył) w nocy za pomocą kamer FLIR na podczerwień,
  • interkom przy każdym fotelu (zestaw słuchawek z mikrofonem),
  • filtrowentylacja,
  • klimatyzacja,
  • fotele dla całej załogi wyposażone w trzypunktowe pasy bezpieczeństwa,
  • odbiornik GPS,
  • Fonet-BMS,
  • możliwość instalacji modułu uzbrojenia,
  • uchwyty na broń strzelecką przewożonych żołnierzy,
  • rozkładana wieżyczka strzelecka,
  • system gaśniczy w komorze silnikowej,
  • wyrzutnie granatów dymnych.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Tomasz Wachowski. Rodzina Turów z AMZ-Kutno. „Wojsko i Technika”. Nr 9/2022, s. 68-74, wrzesień 2022. Warszawa. 
  2. a b Mateusz J. Multarzyński, Tur gotów do udziału w programie LOSP w: nowa Technika Wojskowa, Czerwiec 2008, s. 22.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tur-01.jpg
Autor: Spike78, Licencja: CC BY-SA 3.0
Polish "AMZ Tur"
MSPO08 Tur 1.jpg
Samochód opancerzony Tur I z firmy AMZ Kutno.
AMZ-Kutno Tur.jpg
Autor: Pibwl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Prototyp polskiego samochodu opancerzonego AMZ-Kutno Tur. Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego 2007, Kielce