ARA Santa Fe (1944)
 W 1956 roku pod banderą amerykańską jako USS Catfish (SS-339) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | 6 stycznia 1944 |
| Wodowanie | 19 listopada 1944 |
 US Navy | |
| Nazwa | USS Catfish (SS-339) |
| Wejście do służby | 19 marca 1945 |
| Wycofanie ze służby | 1 lipca 1971 |
 Armada de la República Argentina | |
| Nazwa | ARA Santa Fe (S-21) |
| Wejście do służby | 1 lipca 1971 |
| Wycofanie ze służby | 25 kwietnia 1982 |
| Los okrętu | porzucony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 95 metrów |
| Szerokość | 8,31 metra |
| Zanurzenie testowe | 122 metry |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | powierzchnia: 11.800 Mm @ 10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 24 torpedy | |
| Załoga | 80 |
ARA Santa Fe (S-21) – (ex-USS "Catfish" (SS-339)) zbudowany w stoczni Electric Boat argentyński okręt podwodny, nabyta od Stanów Zjednoczonych amerykańska jednostka typu Balao, zmodernizowana do standardu GUPPY IIA. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku. Po zakończeniu II wojny światowej, 1 lipca 1971 roku okręt został sprzedany Argentynie, gdzie skończył swoją służbę w 1982 roku udziałem w wojnie falklandzkiej, podczas której został poważnie uszkodzony ostrzałem z brytyjskich helikopterów i porzucony przez załogę.
Wojna Falklandzka
W pierwszym okresie operacji „Santa Fe” wykonał zadanie wysadzenia oddziału sił specjalnych oraz zaopatrzenia, „San Luis” natomiast przeprowadził patrol na północ od Wysp Falklandzkich, podczas którego zaatakował brytyjski okręt który wpłynął w sektor jego patrolu. W pierwszym okresie konfliktu „Santa Fe” nie został jeszcze wykryty, toteż patrolował obszar między Wyspą Wniebowstąpienia, a Georgią Południową, w celu przecięcia brytyjskich linii komunikacyjnych. „Santa Fe” był jedynym argentyńskim okrętem podwodnym zaangażowanym w inwazję na Falklandy. Jego pierwszą misją było wysadzenie oddziału komandosów na przylądku Pembroke mającego zająć tamtejszą latarnię morską. W tym celu 26 marca opuścił bazę morską w Mar del Plata, jednak w międzyczasie Brytyjczycy poznali plan ataku i wzmocnili obronę latarni. Wobec zmiany sytuacji dowództwo argentyńskie nie zdecydowało się na atak małym oddziałem komandosów, toteż po otrzymaniu odpowiednich rozkazów, „Santa Fe” 2 kwietnia 1982 roku wysadził oddział na plaży, na północ od latarni. Po przeprowadzeniu kilkudniowego patrolu w tym rejonie, okręt powrócił następnie do bazy. Podczas następnego patrolu połączonego z dostarczeniem 20 ludzi i zaopatrzenia do Georgii Południowej, 24 kwietnia „Santa Fe” wykrył działanie brytyjskiego sonaru aktywnego, sam pozostał jednak nie wykryty[1]. Już jednak następnego dnia, w trakcie przepływania na powierzchni w kierunku głębszych wód umożliwiających zanurzenie, argentyński okręt został wykryty przez brytyjskie śmigłowce i ostrzelany pociskami rakietowymi. Z obawy jednak przed atakiem za pomocą bomb głębinowych oraz torped, dowódca okrętu nie zdecydował się na zanurzenie. „Santa Fe” został w efekcie kilkakrotnie trafiony pociskami, odczuł też skutki pobliskich wybuchów bomb głębinowych. Uszkodzenia jednostki były na tyle poważne, że jej dowódca zdecydował się osadzić okręt na brzegu w Zatoce Króla Edwarda, gdzie załoga porzuciła okręt. Po zajęciu Georgii Południowej przez wojska brytyjskie, „Santa Fe” został zajęty przez Brytyjczyków[1].
Przypisy
Bibliografia
- Steven R. Harper, USN: Submarine Operations During Falklands War. Naval War College, Newport, 17 czerwca 1994. [dostęp 2011-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-08)]. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The U.S. Navy submarine USS Catfish (SS-339) starboard view, underway, during her visit to the Far East, 1956. Catfish was sold to Argentina in 1971 and renamed ARA Santa Fe (S-21).