Abbas III

Abbas III (1732–1740) – władca Persji w latach 1732-1736. Ostatni władca z dynastii Safawidów^[1].

Abbas III był synem Tahmaspa II. Po detronizacji jego ojca przez Nadira w 1732 ośmiomiesięczny Abbas został wyznaczony na władcę Persji. Nadir, który był właściwym władcą państwa zajął oficjalną pozycję pierwszego człowieka w państwie po władcy. W marcu 1736 Abbas poszedł w ślady swego ojca i także został zdetronizowany, a tron przejął Nadir Szach, kończąc w ten sposób panowanie dynastii Safawidów. W więzieniu w Sabzawar, w roku 1740, Abbas i jego ojciec Tahmasp zostali zamordowani z rozkazu syna Nadira, Rezy-kul Mirzy. Pragnącego zagwarantować swoje następstwo po ojcu Mirzę skłoniły do tego czynu plotki o śmierci Nadira w Indiach i obawa przez ewentualną rewoltą zwolenników Safawidów.

Literatura

• L. Lockhart, Nadir Shah, London, 1938
• R.M. Savory, Encyclopædia Iranica

Zobacz też

• Władcy Persji

Przypisy