Abd ar-Ra’uf ar-Rawabida

Abd ar-Ra’uf ar-Rawabida (ar. عبد الرؤوف الروابدة, ur. 1939 w Irbidzie) – jordański polityk, premier Jordanii od marca 1999 do czerwca 2000.

Życiorys

W latach 70. XX wieku był jednym z polityków jordańskich opowiadających się za rezygnacją Jordanii do pretensji do utraconego w wojnie sześciodniowej Zachodniego Brzegu Jordanu, by zapewnić krajowi stabilność. Równocześnie grupa ta uznawała, że Jordania powinna uznać Organizację Wyzwolenia Palestyny za reprezentanta ludności palestyńskiej na ziemiach pod izraelską okupacją. W zamian zaś OWP miałaby powstrzymać się od ataków na państwo jordańskie i króla Husajna[1].

Był burmistrzem Ammanu[2].

W 1999 król Abd Allah II mianował ar-Rawabidę nowym premierem Jordanii po zdymisjonowaniu Fajiza at-Tarawiny[3]. Jako premier ar-Rawabida według niektórych źródeł przeciwstawiał się liberalizacji krajowej gospodarki, wdrażanej od początku lat 90. według zaleceń Międzynarodowego Funduszu Walutowego[4]. Z tego powodu popadł w konflikt z Szefem Dworu Królewskiego Abd al-Karimem al-Kabaritim, który popierał liberalizację[3] i sam wdrażał ją, będąc szefem rządu[5]. Inne źródło wskazuje, że premier był zwolennikiem reform gospodarczych[2]. Ar-Rawabidzie zarzucano również tolerowanie korupcji i nepotyzmu[3], chociaż zapowiadał on, że chce walczyć z korupcją i wyprowadzić jordańską gospodarkę ze stagnacji. Jego rząd uzyskał wotum zaufania 8 kwietnia 1999; przeciwko utworzeniu gabinetu głosowały deputowani lewicy oraz organizacji islamskich[2]. W tym samym miesiącu w Jordanii zlikwidowana została cenzura mediów, zaś we wrześniu zliberalizowano prawo prasowe[2].

W czerwcu 2000 król Abd Allah II zdymisjonował premiera i powołał na nowego szefa rządu zdecydowanego zwolennika neoliberalizmu Alego Abu ar-Raghiba[3].

W 2013 został przewodniczącym jordańskiego Senatu[6].

Przypisy

  1. Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 183-184. ISBN 978-83-7436-276-4.
  2. a b c d Zdanowski J.: Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2010, s. 468. ​ISBN 978-83-04-05039-6​.
  3. a b c d Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 250-251. ISBN 978-83-7436-276-4.
  4. Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 233-234. ISBN 978-83-7436-276-4.
  5. Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 242. ISBN 978-83-7436-276-4.
  6. New Senate appointed. [dostęp 2013-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-26)].

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Jordan.svg
Coat of Arms of the Hashemite Kingdom of Jordan during the reign of King Hussein. Inscription on the scroll comprises three phrases. On the right side is “Al Hussein bin Talal bin Aoun” (Aoun is the great grandfather of Al Sharif Al Hussein bin Ali); in the middle is “King of the Hashemite Kingdom of Jordan”; on the left side: “Who seeks support and guidance from God.”
Coat of arms of Jordan.svg
Coat of Arms of the Hashemite Kingdom of Jordan during the reign of King Hussein. Inscription on the scroll comprises three phrases. On the right side is “Al Hussein bin Talal bin Aoun” (Aoun is the great grandfather of Al Sharif Al Hussein bin Ali); in the middle is “King of the Hashemite Kingdom of Jordan”; on the left side: “Who seeks support and guidance from God.”