Abel Tasman National Park

Abel Tasman National Park
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Nowa Zelandia

Położenie

Wyspa Południowa

Siedziba

Nelson

Data utworzenia

1942

Powierzchnia

225 km²

Odwiedzający

100900 (2007)

Położenie na mapie Nowej Zelandii
Mapa konturowa Nowej Zelandii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Abel Tasman National Park”
Ziemia40°48′54,40″S 172°59′24,14″E/-40,815110 172,990040

Abel Tasman National Parkpark narodowy zlokalizowany na północnym krańcu Alp Południowych, na Wyspie Południowej Nowej Zelandii, w regionie Tasman. Utworzony w 1942 roku. Jest najmniejszym parkiem narodowym w Nowej Zelandii. Obejmuje obszar 225 km². W skład parku wchodzą lasy, wzgórza, a na północy doliny rzek Takaka i Riwaka. Park na północy styka się z wodami zatoki Golden Bay i Zatoki Tasmana.

Na terenie parku znajduje się 52-kilometrowy Szlak Wybrzeża Abel Tasman, jeden z Wielkich Szlaków[1].

Totaranui
Wiszący most

Flora

Gęsty las deszczowy w parku narodowym zdominowany jest przez zbiorowiska bukanu Solandera (Nothofagus solandri), ale są one wspólne z wieloma innymi rodzimymi gatunkami drzew. Należą do nich Nothofagus truncata, Dacrycarpus dacrydioides, Weinmannia racemosa, Dacrydium cupressinum, Metrosideros robusta, Bukan Menziesa (Nothofagus menziesii) i Alectryon excelsus. Roślinność pod głównym baldachimem składa się z mniejszych drzew i krzewów. Wśród podszytu żyje około 200 gatunków paproci, takich jak gatunki olbrzymki (Cyathea medullaris, Cyathea dealbata, czy Cyathea cunninghammii) i Dicksonia squarrosa. Inne drobne drzewa to gatunki z rodzaju Sophora, Dodonaea viscosa, Coriaria arborea, Leptospermum scoparium, Kunzea ericoides oraz Melicytus ramiflorus. W całym parku występują krzewy takie jak Piper excelsum i Pittosporum lineare. Bardziej wilgotne tereny zajmują Typha orientalis, Plagianthus divaricatus i Juncus kraussii subsp. australiensis. Regiony przybrzeżne zasiedlane są przez gatunki Poa triodioides, Phormium tenax, Clematis paniculata, Calystegia soldanella i Carex pumila. Można również znaleźć wiele gatunków storczykowatych. Z kolei drzewo Streblus banksii jest powszechnie spotykane na wyspach parku. Rodzime gatunki, które są uważane za wrażliwe w Nowej Zelandii, występują w parku narodowym. Są to między innymi Lepidium banksii, Scutellaria novae-zelandiae, Senecio glaucophyllus, Kirkianella glauca i Rorippa divaricata. Wiele innych, takich jak Peraxilla colenso, Peraxilla tetrapetala, jest zagrożonych. Introdukowane rośliny, takie jak Ulex europaeus, Delairea odorata, Cytisus scoparius, Tradescantia fluminensis, Calamagrostis arenaria, Hakea salicifolia, czy gatunki z rodzajów krokosmia (Crocosmia), ligustr (Ligustrum) i irga (Cotoneaster), zostały wprowadzone przez drapieżniki (takie jak kitanki lisie) i zagrażają naturalnej roślinności Parku Narodowego Abla Tasmana[2].

Przypisy

  1. Departament of Conservation. Departament Konserwacji Nowej Zelandii - Wielkie Szlaki. [Dostęp 25 marca 2010].
  2. Flora. Abel Tasman National Park, 2017. [dostęp 2020-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
AbelTasmanNP.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Steffen84~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Photo taken by Steffen Hillebrand, near Totaranui, Abel Tasman National Park, NZ.
View south over Anatakapau Bay and Mutton Cove.jpg
View south over Anatakapau Bay and Mutton Cove
Abeltasmannp swingbridge.jpg
Autor: Joerg Mueller, Licencja: CC BY 2.5
swing bridge Abel Tasman National Park, Coast Track