Abelardo Fernández

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Abelardo

Pełne imię i nazwisko	Abelardo Fernández Antuña
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1970 Gijón
Wzrost	185 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	Sporting Gijón (trener)
Kariera juniorska
Lata Klub 1985–1986 La Braña 1986–1988 Estudiantes Somió 1988–1989 Sporting Gijón
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1989 Sporting Gijón B 4 (2) 1989–1994 Sporting Gijón 179 (13) 1994–2002 FC Barcelona 178 (11) 2002–2003 Deportivo Alavés 28 (0) W sumie: 389 (26)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1990  Hiszpania U-20 1 (0) 1990–1991  Hiszpania U-21 6 (1) 1991–1992  Hiszpania U-23 12 (5) 1991–2001  Hiszpania 54 (3) 2000  Asturia 1 (0) W sumie: 74 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2008–2010 Sporting Gijón B 2010–2011 Candás CF 2011–2012 CD Tuilla 2012 Sporting Gijón (asystent) 2012–2014 Sporting Gijón B 2014–2017 Sporting Gijón 2017–2019 Deportivo Alavés 2019–2020 RCD Espanyol 2021 Deportivo Alavés 2022– Sporting Gijón

Abelardo Fernández Antuña (ur. 19 marca 1970 w Gijón) – hiszpański trener i piłkarz, złoty medalista olimpijski z Barcelony, grający na pozycji stopera.

Urodził się w Gijón, w tamtejszym Sportingu rozpoczynał swoją karierę. Już w pierwszym swoim sezonie gry w Primera División, 1989/90, rozegrał w niej 33 spotkania, zdobywając 2 bramki. Sporting zajął jednak dopiero 13. miejsce. Zupełnie inaczej losy klubu z Gijón potoczyły się w następnym sezonie, kiedy to, pod wodzą takich graczy jak Luis Enrique, Milan Luhový, Georgi Jordanow czy Joaquín, gracze z północy Hiszpanii zajęli 5. miejsce, do drugiego Atlético tracąc zaledwie trzy punkty. Abelardo wystąpił we wszystkich 38 spotkaniach. Kolejny sezon był trochę gorszy – Sporting zajął 8. miejsce, a Abelardo rozegrał 35 meczów. Druga połowa roku 1992 rozpoczęła się dla piłkarza wyśmienicie – razem z reprezentacją Hiszpanii zdobył złoty medal Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, pokonując w finale Polaków. W klubie zagrał 37 razy, a Sporting w tabeli był 13. W następnym sezonie klub był miejsce niżej, a Abelardo – dla którego był to ostatni rok w klubie – wystąpił w 36 meczach. Lato roku 1994 było kulminacyjnym punktem kariery Abelardo – kupił go klub, w którym występował przez następne 8 sezonów – FC Barcelona. W zespole z Katalonii nie odniósł jednak wielkich sukcesów – dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1998 i 1999), Puchar Zdobywców Pucharów 1997 i Superpuchar Europy 1998. W drużynie rozegrał 171 meczów ligowych, zdobywając 11 goli. Z Barcelony odszedł po sezonie 2001/02, kiedy to zagrał tylko 7-krotnie. W ostatnim sezonie swojej kariery Abelardo występował w Deportivo Alavés.

W reprezentacji Hiszpanii Abelardo zagrał 54 razy, uczestnicząc w Mistrzostwach Świata 1994 i 1998, a także EURO 1996 i 2000.