Ablucja
Ablucja (łac. ablutio – obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Ablucji dokonuje się zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku a. mleka (u Indian południowoamerykańskich).
Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia nieczystości rytualnej, obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie (wudu, ghusl).
Z czasem dokonanie oczyszczenia nabrało także znaczenia liturgicznego, np. w kultach helleńskich, w manicheizmie, czy chrześcijaństwie (np. pod postacią chrztu; a w formie bardziej pierwotnej – jako obmycie dłoni przez kapłana w trakcie mszy – lavabo).
U dawnych Słowian były znane niektóre formy ablucji jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa (np. kąpiel w Kupałę).
Zobacz też
- abdest w islamie
- ghaty w hinduizmie
- ghusl
- midha
- mykwa
- wudu
Bibliografia
- Marta Kudelska: Hinduizm. Kraków: Wyd. WAM, 2006. Ser. Mała biblioteka religii. ISBN 83-7318-643-3.
- Andrzej Węcki: Ablucja. [Hasło w:] Mały słownik kultury dawnych Słowian. Red. Lech Leciejewicz. Wyd. 2. Warszawa: WP, 1988, s. 11. ISBN 83-214-0499-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: Nicholas Moreau , Licencja: CC BY-SA 3.0
Wikisource logo, no text variant
(c) Wikimedia Foundation, CC BY-SA 3.0
The logo for the Polish language Wiktionary without "Wolny, wielojęzyczny Wikisłownik" ("Free, multilingual, Wiktionary")
.Autor: unknown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ceremonialne naczynie do ablucji z herbem Rogala i inicjałami Jana Loki, starosty borzechowskiego; teścia Stanisława Piwo - właściciela skarbu ze Skrwilna eksponowanego w Muzeum Okręgowym w Toruniu.