Ablucja

Ceremonialne naczynie do ablucji, Polska, XVII w., Muz. Ok., Toruń

Ablucja (łac. ablutio – obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Ablucji dokonuje się zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku a. mleka (u Indian południowoamerykańskich).

Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia nieczystości rytualnej, obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie (wudu, ghusl).

Z czasem dokonanie oczyszczenia nabrało także znaczenia liturgicznego, np. w kultach helleńskich, w manicheizmie, czy chrześcijaństwie (np. pod postacią chrztu; a w formie bardziej pierwotnej – jako obmycie dłoni przez kapłana w trakcie mszy – lavabo).

U dawnych Słowian były znane niektóre formy ablucji jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa (np. kąpiel w Kupałę).

Zobacz też

• abdest w islamie
• ghaty w hinduizmie
• ghusl
• midha
• mykwa
• wudu

Bibliografia

• Marta Kudelska: Hinduizm. Kraków: Wyd. WAM, 2006. Ser. Mała biblioteka religii. ​ISBN 83-7318-643-3​.
• Andrzej Węcki: Ablucja. [Hasło w:] Mały słownik kultury dawnych Słowian. Red. Lech Leciejewicz. Wyd. 2. Warszawa: WP, 1988, s. 11. ​ISBN 83-214-0499-5​.