Abraham Janssens
Imię i nazwisko | Abraham Janssens van Nuyssen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | ochrz. 15 stycznia 1567 Antwerpia |
Data i miejsce śmierci | 25 stycznia 1632 Antwerpia |
Narodowość | flamandzka |
Dziedzina sztuki | malarstwo |
Epoka | barok |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/Scaldis_and_Antwerpia_by_Abraham_Janssens.jpg/300px-Scaldis_and_Antwerpia_by_Abraham_Janssens.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/52/Janssens_Lamentation.jpg/300px-Janssens_Lamentation.jpg)
Abraham Janssens van Nuyssen (ochrz. 15 stycznia 1567 w Antwerpii, zm. 25 stycznia 1632 tamże)[1] – flamandzki malarz okresu baroku.
Życiorys
W latach 1584–1585 terminował u Jana Snellincka, w 1598 w Rzymie był uczniem holenderskiego artysty Willema van Nieulandta. Około 1601 powrócił do Antwerpii, gdzie został mistrzem cechu św. Łukasza[1][2]. W 1609, razem z Rubensem, otrzymał zlecenie na udekorowanie sali reprezentacyjnej ratusza w Antwerpii[3][4]. W 1610 wstąpił do Bractwa Pielgrzymów św. św. Piotra i Pawła[4].
Współpracował także z Fransem Snydersem, pejzażystą Janem Wildensem, Janem Breughelem młodszym i Adriaenem van Utrechtem[2]. Jego uczniami byli m.in. Gerard Seghers i Theodoor Rombouts[1][3][4].
Twórczość
Malował obrazy mitologiczne, historyczne, religijne i alegoryczne[1][2]. Początkowo tworzył w stylu eklektycznym, z elementami manieryzmu, mając skłonność do skomplikowanych, tłocznych kompozycji. Następnie na krótko uległ wpływowi caravaggionizmu, tworząc bardzo plastyczne postaci w silnie skontrastowanym światłocieniu. W latach dwudziestych XVII wieku jego malarstwo inspirowane było bolońsko-rzymską szkołą Carraccich; widoczny był też wpływ Rubensa[4].
Wybrane dzieła
- Ceres, Bachus i Wenus (po 1601) – Sibiu, National Brukenthal Museum,
- Diana i Kallisto – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych,
- Ecce Homo (1612–1613) – Warszawa, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie,
- Herkules, Pan i Omfale – 1607, deska 148 × 189, Statens Museum voor Kunst
- Odpoczywająca Diana – Kassel, Staatliche Museen,
- Olimp – Monachium, Stara Pinakoteka,
- Opłakiwanie Chrystusa (ok. 1624) – Warszawa, Muzeum Narodowe,
- Skalda i Antwerpia (1609) – Antwerpia, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten,
- Św. Łukasz malujący Madonnę (1603) – Mechelen, Katedra,
- Wenus i Adonis – Wiedeń, Kunsthistrisches Museum.
Przypisy
- ↑ a b c d Abraham Janssens (I), RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2021-11-17] (ang. • niderl.).
- ↑ a b c Joost Vander Auwera , Janssen [Janssens; Janssen van Nuyssen], Abraham, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T043403 [dostęp 2021-11-17] (ang.).
- ↑ a b Clare Ford-Wille , Janssens, Abraham, [w:] Hugh Brigstocke, Oxford Companion to Western Art, Oxford University Press, 2003, DOI: 10.1093/acref/9780198662037.001.0001, ISBN 978-0-19-172759-7 [dostęp 2021-11-17] (ang.).
- ↑ a b c d Złoty wiek malarstwa flamandzkiego. Abraham Janssens, Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2021-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-29] (pol. • ang.).
Bibliografia
- Antoni Ziemba (red.), Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, van Dycka i Jordaensa 1608–1678, Warszawa: Muzeum Narodowe, 2007, ISBN 978-83-7100-801-6 (pol.).