Apenin Abruzyjski
Apenin Abruzyjski, Abruzzy[1] (wł. Appennino Abruzzese) – najwyższe pasmo górskie Apeninów, rozciągające się w centralnych Włoszech.
Swym pogórzem sięgają do Morza Adriatyckiego. Najwyższym szczytem pasma jest Monte Corno o wysokości 2914 m n.p.m., znajdujące się w masywie Gran Sasso d'Italia.
Apenin Abruzyjski zbudowany jest ze skał wapiennych. Charakteryzują się stromymi zboczami, poprzecinanymi głębokimi dolinami rzek (Aterno, Pescara). Widoczne są wyraźne ślady zlodowaceń z okresu plejstocenu[2].
Jest to teren chętnie odwiedzany przez turystów. W 1923 utworzono tam Włoski Park Narodowy Abruzzo o powierzchni 30 tys. ha. W Apeninie Abruzyjskim znajdują się liczne ośrodki sportów zimowych, panują też bardzo dobre warunki do uprawiania turystyki górskiej.
Przypisy
- ↑ Apenin Abruzyjski, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2013-06-02].
- ↑ Vademecum turysty - Włochy - biuro podróży Orlando Travel, www.orlando.com.pl:80 [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-20].
Bibliografia
- Opracowano na podstawie informacji zawartych w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5.
Media użyte na tej stronie