Abu Bakr ibn Umar

Abu Bakr ibn Umar (zm. w 1087; arabski: أبو بكر بن عمر) – przywódca Almorawidów.

Abu Bakr ibn Umar
ilustracja
Dane biograficzne
DynastiaAlmorawidzi
Data śmierci1087
RodzeństwoJahja ibn Umar
MałżeństwoZajnab an-Nafzawijja

Abu Bakr ibn Umar był bratem Jahji ibn Umara, przywódcy berberskiego plemienia Lamtuna, należącego do konfederacji Sanhadża na zachodniej Saharze. W 1046 roku wraz z bratem przyłączył się do religijnego przywódcy Abdullaha ibn Jasina, głoszącego swoją naukę wśród Berberów. W czasie powstania plemienia Dżudala, które doprowadziło do przejściowego wypędzenia Abdullaha ibn Jasina i jego popleczników, ten wyznaczył Jahję ibn Umara na przywódcę nowo powstałego przymierza Almorawidów. Jahja zginął w walce z plemieniem Dżudala w roku 1056, a Abu Bakr ibn Umar został przez Abdullaha ibn Jasina mianowany nowym przywódcą Almorawidów. Objąwszy władzę, Abu Bakr stłumił powstanie plemienia Maghrawa w Sidżilmasie, a sam osiadł w mieście Aghmat.

Abu Bakr poślubił Zajnab an-Nafzawijję, wdowę po przywódcy Aghmatu, co umożliwiło mu zwiększenie swoich wspływów wśród plemion Atlasu. Po śmierci Abdullaha ibn Jasina w 1059 roku Abu Bakr stał się zarówno przywódcą świeckim, jak i religijnym Almorawidów. Jako ośrodek dla swojego ruchu religijnego Abu Bakr założył 7 maja 1070 roku miasto Marrakesz (istnieją też przekazy mówiące o założeniu miasta przez Jusufa ibn Taszfina w 1060 roku, obecnie uznawane są one jednak za legendy). Kiedy na Saharze wybuchło nowe powstanie, Abu Bakr wyznaczył bratanka Jusufa ibn Taszfina na swojego zastępcę, a sam ruszył do walki. Jusuf wykorzystał jednak nieobecność stryja, żeby umocnić swoją własną władzę. Kiedy Abu Bakr wrócił do Maroka, praktycznie nie miał już władzy. Zrezygnował z walki przeciw stryjowi i wycofał się z powrotem na Saharę. Formalnie jednak Jusuf ibn Taszfin wciąż uznawał Abu Bakra za przywódcę Almorawidów.

Abu Bakr aż do swojej śmierci w 1087 roku prowadził walkę z pogańskimi plemionami zachodniej Sahary i Sudanu. Jego największym sukcesem były kampanie w Imperium Ghany, gdzie obsadził u władzy islamskich przywódców. W ten sposób zaczęła się islamizacja plemion nad brzegami Nigru.

Bibliografia

  • Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. C.H. Beck München, 2001 ​ISBN 3-406-38113-8
  • Stephan und Nandy Ronart: Lexikon der Arabischen Welt. Artemis Verlag, 1972 ​ISBN 3-7608-0138-2
Poprzednik
Jahja ibn Umar
Władca Almorawidów
1056-1070, formalnie do 1087
Następca
Jusuf ibn Taszfin

Media użyte na tej stronie

Camel Rider 1413 Mecia Viladestes map.jpg
Possible depiction of the 11th C. Almoravid general Abu Bakr ibn Umar ("Rex Bubecar"), in the 1413 portolan chart of Mecia Viladestes.