Actio mandati directa
Actio mandati directa – w prawie rzymskim, powództwo z kontraktu zlecenia (mandatum) przysługująca zleceniodawcy (mandantowi) przeciwko zleceniobiorcy (mandatariuszowi).
Charakterystyka powództwa
Skarga, jako wynikająca ze stosunku zobowiązaniowego, należała do actiones in personam.
Zleceniobiorca, mimo iż nie odnosił korzyści z tej jednostronnie zobowiązującej umowy, odpowiadał za omnis culpa (wszelką winę).
Zasądzenie mandatariusza powodowało jego infamię – powództwo należało do actiones famosae.
Bibliografia
- Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1