Ada Feinberg-Sireni

Ada Feinberg-Sireni
‏עדה פיינברג-סירני‎
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1930
Rzym, Włochy

Poseł do Knesetu
Okres

od 17 listopada 1969
do 21 stycznia 1974

Przynależność polityczna

Koalicja Pracy

Ada Feinberg-Sireni, Ada Feinberg-Sereni (hebr.: עדה פיינברג-סירני; ur. 22 kwietnia 1930 w Rzymie) – izraelska nauczycielka, działaczka społeczna i polityk, w latach 1969–1974 poseł do Knesetu z listy Koalicji Pracy.

Życiorys

Urodziła się 22 kwietnia 1930 w Rzymie. Do Palestyny, będącej wówczas mandatem Wielkiej Brytanii, wyemigrowała wraz z rodziną w 1934[1][2].

W Tel Awiwie uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej – do gimnazjum Herzlija[2]. Działała w żydowskim ruchu skautowskim, a następnie w organizacji militarnej Palmach[1]. W 1949 była wśród założycieli kibucu Jiron[1][3]. Pracowała jako nauczycielka w lokalnej szkole imienia Anne Frank. Działała w Zjednoczonym Ruchu Kibucowym, piastując wiele istotnych stanowisk[1][2].

W wyborach parlamentarnych w 1969 po raz pierwszy i jedyny dostała się do izraelskiego parlamentu z listy Koalicji Pracy[1]. W siódmym Knesecie zasiadała w komisji edukacji i kultury oraz służby publicznej. Była także członkiem specjalnej komisji opracowującej prawo spółdzielcze. W wyborach w 1973 utraciła miejsce w Knesecie[4].

W latach 1983–1986 była koordynatorką Sekcji Młodych Zjednoczonego Ruchu Kibucowego[1]. W latach 90. XX wieku wciąż mieszkała w kibucu Jiron i był orędowniczką życia kibucowego[3].

Jest jedyną posłanką do Knesetu urodzoną we Włoszech[1].

Życie prywatne

Pochodziła z szanowanej rodziny włoskich Żydów, o poglądach syjonistycznych. Jej dziadek był osobistym lekarzem króla Włoch Wiktora Emanuela III[5]. Jej wujem był Enzo Sereni, działacz syjonistyczny, członek Brygady Żydowskiej i uczestnik akcji brytyjskiego Kierownictwa Operacji Specjalnych (Special Operations Executive), zabity w KL Dachau[2][5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Ada Feinberg-Sireni (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. ↑ a b c d Ada Feinberg-Sireni. memim.com. [dostęp 2017-08-30]. (ang.).
  3. ↑ a b Patrick Cockburn: Forget Utopia, here comes the city. independent.co.uk, 27 czerwca 1995. [dostęp 2017-08-30].
  4. ↑ Factional and Government Make-Up of the Eighth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-08-30]. (ang.).
  5. ↑ a b Enzo Sereni. .jewishvirtuallibrary.org. [dostęp 2017-08-30]. (ang.).