Adalbert Atto z Canossy

Adalbert Atto
hrabia Reggio, Modeny i Mantui
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb rodziny Canossa
hrabia Reggio i Modeny
Okresod 20 kwietnia 962
do 13 lutego po 975
Poprzedniktytuł nadany
NastępcaTedaldo
hrabia Mantui
Okresod 977
do 13 lutego po 975
Poprzedniktytuł nadany
Dane biograficzne
Data urodzeniaok. 928
Data śmierci13 lutego po 975[1]
Miejsce spoczynkukościół św. Apoloniusza koło Kanossy[1]
OjciecZygfryd
Matkanieznana
RodzeństwoZygfryd-Sigeso
siostra
Gerard
ŻonaHildegarda
DzieciRudolf
Tedaldo, hrabia Reggio, markiz
Prangarda, markiza Turynu
Gotfryd, biskup Brescii

Adalbert Atto II Azzo Adalberto di Canossa (ur. ok. 928, zm. 13 lutego 988) – syn Zygfryda I z Canossy, był pierwszym comesem z Canossy, rodu, który miał odgrywać ważką rolę w politycznych uwarunkowaniach regionu italskiego oraz w sporze o inwestyturę w XI i XII stuleciu.

Życiorys

Pierwotnie wasal Lotara II Włoskiego oraz miles Adelarda, biskupa Reggio. W 951 w związku z incydentem związanym z uwolnieniem Królowej Adelajdy z wyspy na jeziorze Garda oraz udzieleniem jej schronienia w swoim zamku w Kanossie przed Berengarem II bardzo szybko został wyniesiony do wysokiej prominencji.

W 958 został przez Adelajdę mianowany hrabią sine re. W dokumentach nie pojawiał się jako hrabia aż do grudnia 961 – podczas supremacji Berengara. Wspomina się o nim 20 kwietnia 962 jako o hrabim Reggio i Modeny (comes Regensis sive Mutinensis). Godności te – jak uważa się – pozostają w ścisłym związku ze wsparciem, którego udzielił Adelajdzie, późniejszej cesarzowej, żonie Ottona I. Z Adelajdą wynegocjował podział władzy pomiędzy siebie a biskupa Reggio: biskup miał piastować godność comes civitatis, natomiast Adalbert – comes comitatus, przy czym jego włości miały rozciągać się do trzech lub czterech mil od granic murów miejskich. Z podobnym tytułem - comes comitatus Mantuanensis wzmiankuje się o nim w liście z opactwa Santa Giulia datowanym na 10 czerwca 977.

W dokumentach z 984 Adalbert pojawił się jako markiz. Podczas gdy Henryk II Kłótnik został tamtego roku ogłoszony na krótko królem, zjednoczył on pod ręką Adalberta Parmę, Piacenzę, Bergamo, Cremonę i Brescię.

Przed 958 poślubił pochodzącą z Supponidów Hildegardę (Ildegarda) i miał z nią trzech synów: Tedalda, biskupa Brescii Luni Gottfrieda, który zmarł około 998 roku oraz Rudolfa z Canossy, który zmarł w 973. Miał też jedną córkę – urodzoną około 958 roku Prangardę, która poślubiła Manfreda I z Turynu.

W 971 Adalbert wybudował klasztor w Kanossie poświęcony w 971 św. Apolloniuszowi. Wybudował również klasztor w Brescello. Razem ze swoją rodziną został pochowany w klasztorze w Canossie.

Przypisy

  1. a b Foudation of Medieval Genealogy (praca zbiorowa): Adalbert Atto (ang.). W: Medieval Lands [on-line]. 2018-05-30. [dostęp 2018-07-28].

Bibliografia


Media użyte na tej stronie

Coat of arms of the Canossa family.svg
Autor: MLWatts, Licencja: CC0
Coat of arms of the Canossa family. (Based upon: Stemmario italiano)
Adalberto Atto.jpg
Adalbert Atto, the founder of the House of Canossa