Adam Heinrich von Steinau

Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Adam Heinrich książę von Steinau (zm. 1712 w Nebílovach) – feldmarszałek saski.

W latach 1685-1688 służył w bawarskim kontyngencie w czasie walk na Węgrzech z Imperium osmańskim, później brał udział w wojnie Francji z Ligą przeciw Francji i oblężeniu Moguncji w 1689. W 1685 na służbie Republiki Weneckiej przeciw Turkom. W latach 1695-1696 w służbie elektora saskiego Fryderyka Augusta I jako dowódca na Węgrzech przeciw Turkom.

27 września 1699 awansowany na feldmarszałka. W czasie III wojny północnej w imieniu króla Polski Augusta II Mocnego bierze udział w obronie Liwonii, w kampanii w Kurlandii i oblężeniu Rygi pomiędzy lutym a listopadem 1700. W czerwcu w bitwie pod Jungfernhof (Jumpravmuiža, Jumprava) koło Rygi rozbija wojska szwedzkiego generała Otto Vellingka. 19 lipca 1701 przegrywa w bitwie nad Dźwiną oraz bierze udział w przegranej bitwie pod Kliszowem 19 lipca 1702. 2 maja 1703 dowodził w bitwie pod Pułtuskiem, gdzie jego wojsko zostało rozbite i wzięte do niewoli przy minimalnych stratach własnych Szwedów.

Ponownie w służbie Republiki Weneckiej. W 1705 otrzymuje Žinkovy, Nebílovy i Netunice w Czechach i w 1706 zleca budowę pałacu w Nebílovach Jakobowi Augustonowi z Pilzna. Został pochowany w kościele w Prusínach.