Adam Jaraczewski

Adam Jaraczewski

Zaremba
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1785 Lubinia Mała
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1831 Płock
Żona	Elżbieta Jaraczewska
Odznaczenia

Adam Jaraczewski herbu Zaremba (ur. 12 lutego 1785 w Lubini Małej koło Jarocina, zm. 22 lipca 1831 w Płocku) – generał brygady, syn Wojciecha i Ignacji Karczewskiej.

Życiorys

W 1807 wstąpił do armii Księstwa Warszawskiego. W kampanii napoleońskiej (1809, 1813) walczył w bitwie pod Wagram i bitwie pod Mesgarem. Od 1815 był w armii Królestwa Polskiego, niebawem zrezygnował z uczestnictwa i osiadł w lubelskim. W powstaniu listopadowym był dowódcą jazdy lubelskiej i walczył pod Jakubowem, Ostrołęką, Łysobykami. Wykonał śmiały atak na Płońsk, gdzie rozbił rosyjski garnizon. Zmarł na cholerę w Płocku.

Około roku 1810 poślubił Elżbietę Krasińską (1791–1832), polską powieściopisarkę.

Był członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni w drugim stopniu rytu ("czeladnik")^[1]. Został odznaczony krzyżem Legii Honorowej, oraz złotym krzyżem Virtuti Militari. Pochowany został w Jaraczewie.

Przypisy

Bibliografia

• Adam Boniecki "Herbarz Polski" (tom VIII str. 236: Jaraczewscy v. Jaraczowscy h. Zaremba z Jaraczewa, w powiecie pyzdrskim)