Adam Jurgielewicz

Adam Jurgielewicz
Biskup pomocniczy
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1895
Donosy

Data śmierci

22 stycznia 1959

Miejsce pochówku

Stary Cmentarz w Łodzi

Wyznanie

polskokatolicyzm

Kościół

Polski Kościół Starokatolicki

Prezbiterat

1927

Nominacja biskupia

1934

Sakra biskupia

1934

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1934

Miejscowość

Zamość

Konsekrator

Władysław Faron

Adam Jurgielewicz vel Adam Adamek[a] (ur. 9 stycznia 1895[b] w Donosach, zm. 22 stycznia 1959 w Łodzi) – żołnierz Legionów Polskich, oficer Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, biskup starokatolicki.

Życiorys

Urodził się 9 stycznia 1895 we wsi Donosy, w rodzinie Aleksandra[2].

W 1921 służył jako podporucznik w 43 Pułku Piechoty[3]. Na początku 1922 został przeniesiony do rezerwy[4] i przydzielony w rezerwie do 43 pp[5]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 3087. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[6][7]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu[8][9].

Zanim przystąpił do Kościoła Narodowego był klerykiem w rzymskokatolickim seminarium duchownym diecezji wileńskiej. Został z niego karnie usunięty. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1927 roku. Prowadził działalność na Kielecczyźnie. Był dziekanem dekanatu w Tarłowie diecezji misyjnej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. Wielokrotnie wchodził w konflikt z rzymskokatolicką kurią diecezji sandomierskiej, która oskarżała go o podburzanie ludności wiejskiej do zamieszek[10].

Na początku lat trzydziestych XX wieku przystąpił do Polskiego Kościoła Starokatolickiego. W 1934 został konsekrowany w Zamościu na biskupa przez Władysława Farona. Od 1936 po konflikcie ze zwierzchnikiem Kościoła działał niezależnie.

W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wierzbnik. Posiadał przydział w rezerwie do 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach[1]. 4 kwietnia 1938 na posiedzeniu Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucono wniosek o odznaczenie go Krzyżem Niepodległości „z powodu ujemnej opinii”[2]. Mieszkał wówczas w Olszynie Pustkowiu, poczta Ostrzeszów[2].

Po II wojnie światowej pracował jako instruktor w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Łodzi. W okresie Polski Ludowej powrócił do Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. Pełnił funkcje biskupa pomocniczego diecezji polskiej PNKK. Był proboszczem parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Hucisku i parafii Świętej Rodziny w Łodzi. 15 lutego 1951 roku przewodniczył Ogólnopolskiemu Zjazdowi Kapłanów PNKK, na którym podjęto uchwałę o autokefalii Kościoła Polskokatolickiego[11].

W 1952 roku był współkonsekratorem pierwszych biskupów Kościoła Polskokatolickiego w PRL. Brał ponadto udział w konsekracji jednego z biskupów mariawickich. W 1957 roku dokonał potajemnie w Łodzi konsekracji biskupiej Piotra Filipowicza. Przed śmiercią przeszedł ponownie do Polskiego Kościoła Starokatolickiego.

Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W 1934, w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Adam Adamek-Jurgielewicz” ur. 9 stycznia 1895[1].
  2. ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 28 grudnia 1894[2]. Zobacz daty nowego i starego porządku.

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 39, 417.
  2. ↑ a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-05-11]..
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 146.
  4. ↑ Druga lista 1922 ↓, s. 21, poz. 2413.
  5. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 3.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 578.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 515.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 153.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 146.
  10. ↑ Kronika Diecezji Sandomierskiej, 1930, R. 23, nr 11.
  11. ↑ Konrad Białecki, Lepsi katolicy? Ingerencja organów państwa w życie Kościoła polskokatolickiego w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Biuletyn IPN 3/2004.

Bibliografia