Adam Kobieracki

Adam Kobieracki
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1957
Warszawa

Ambasador RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu
Okres

od 1997
do 2000

Poprzednik

Jerzy Maria Nowak

Następca

Henryk Szlajfer

Zastępca Sekretarza Generalnego NATO ds. Operacji
Okres

od 2003
do 2007

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Adam Kobieracki (ur. 1 czerwca 1957 w Warszawie) – polski urzędnik, dyplomata, ekspert do spraw kontroli zbrojeń i międzynarodowego bezpieczeństwa. Stały Przedstawiciel RP przy Biurze NZ i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (1997–2000); Zastępca Sekretarza Generalnego NATO ds. Operacji (2003–2007).

Życiorys

Jest absolwentem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych, gdzie uzyskał doktorat. Studiował także na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Od 1982 związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Do 1991 pracował w centrali, najpierw w departamencie Studiów i Planowania (do 1989), zaś przez następne dwa lata w Departamencie Instytucji Europejskich. Uczestniczył w tym czasie w Wiedniu jako przedstawiciel Polski w serii rozmów dotyczących redukcji zbrojeń, obejmujących m.in. negocjacje na temat Wzajemnej i Zrównoważonej Redukcji Sił Zbrojnych (MBFR) czy Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE)[1].

Od 1991 pracował w Stałym Przedstawicielstwie RP w Wiedniu, gdzie odpowiadał za relacje m.in. z OBWE, ONZ i MAEA; przewodniczył szeregowi polskich misji na konferencjach i negocjacjach międzynarodowych. Od 1993, w stopniu radcy, był zastępcą kierownika placówki. W 1996 awansował na radcę-ministra. Rok później objął kierownictwo placówki, które sprawował do 2000[1]. Za jego ambasadorskiej kadencji, w 1998, Polska sprawowała przewodnictwo w OBWE. Po powrocie do Polski w 2001 został dyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ[2].

Od 2003 do 2007, jako jedyny Polak, pełnił funkcję Zastępcy Sekretarza Generalnego NATO do spraw Operacji (ang. Assistant Secretary General for Operations)[3]. Po powrocie do Polski pełnił głównie funkcje kierownicze, m.in. ponownie dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ (2008–2011[4], 2015–2016[5]). Jako dyrektor Centrum Zapobiegania Konfliktom OBWE (2011–2015)[6] między innymi kierował Specjalną Misją Monitorującą na Ukrainę (2014)[7]. W 2022 zakończył pracę w MSZ.

W 2010 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej[8].

Posługuje się biegle angielskim i rosyjskim, zaś biernie niemieckim i francuskim. Jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Assistant Secretary General for Operations, nato.int, 27 sierpnia 2007 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] (ang.).
  2. ↑ Kim jest Adam Kobieracki, wyborcza.pl, 16 maja 2003 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-28].
  3. ↑ Polak wiceszefem NATO, fakty.interia.pl, 16 maja 2003 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31].
  4. ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 108/, orka.sejm.gov.pl, 20 maja 2009 [dostęp 2019-05-31].
  5. ↑ Wynik naboru na stanowisko Dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa, msz.gov.pl, 11 września 2015 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31].
  6. ↑ Adam Kobieracki, europeanleadershipnetwork.org [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31] (ang.).
  7. ↑ OBWE wysyła Specjalną Misję Monitorującą na Ukrainę, wiedenonz.msz.gov.pl, 21 marca 2014 [dostęp 2019-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-31].
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).