Adam Kubiś

Adam Kubiś
Protonotariusz apostolski
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1928
Buków

Prałat honorowy
Okres sprawowania

od 1996

Rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie
Okres sprawowania

1992-1998

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1958

Adam Kubiś (ur. 15 listopada 1928 w Bukowie) − polski ksiądz katolicki, profesor nauk teologicznych, protonotariusz apostolski (infułat), rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w latach 1992–1998.

Życiorys

Studiował matematykę na Uniwersyteckie Jagiellońskim w Krakowie, której nie skończył ponieważ wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym UJ. 28 czerwca 1958 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franciszka Jopa w królewskiej katedrze na Wawelu. Następnie był wikariuszem w parafiach: Trzemeśnia, Wadowice i Oświęcim.

Przez rok pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. W 1967 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jego praca doktorska zyskała międzynarodowy rozgłos. Kolejny rok spędził na stypendium habilitacyjnym na Uniwersytecie Lowańskim w Belgii. Po powrocie do Polski przez kolejny rok był prefektem w seminarium. W latach 1968−1999 nieprzerwanie pracował w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1978 uzyskał habilitację. W 1979 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej w Krakowie. W 1986 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Za swoją pracę otrzymał wiele nagród m.in. nagrodę naukową im. Włodzimierza Pietrzaka i medal Bene Merenti im. św. Jadwigi Królowej. Przyczynił się do odzyskania wielu budynków kościelnych przy ul. Kanoniczej oraz rękopisów i dzieł. W 1996 Jan Paweł II mianował go prałatem honorowym. Przez wiele lat był bliskim współpracownikiem metropolitów krakowskich kard. Karola Wojtyły i kard. Franciszka Macharskiego.

Prowadził procesy beatyfikacyjne św. Urszuli Ledóchowskiej i bł. Jana Beyzyma. W 1998 otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Ruhry w Bochum.

Jego dorobek naukowy liczy ponad 300 tytułów. Był inicjatorem założenia wydawnictwa "Analecta Cracoviensia". Wykształcił i wychował wiele pokoleń naukowców i księży. Przyczynił się do rozwoju materialnego i naukowego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

W 2007 wyniesiony przez Stolicę Apostolską do godności infułata.