Adam Lityński

Adam Lityński

Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1940 Lwów
profesor nauk prawnych
Specjalność: historia państwa i prawa polskiego
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1969
Habilitacja	1976 UAM
Profesura	1 lutego 1989
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Śląski Uniwersytet w Białymstoku Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu
Odznaczenia

Adam Jerzy Lityński (ur. 2 stycznia 1940 we Lwowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, historyk prawa, nauczyciel akademicki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego i innych uczelni.

Życiorys

W 1962 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Był pierwszą osobą, która uzyskała stopień naukowy doktora w utworzonym w 1967 Wydziale Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach – stopień nadano w 1969 na podstawie rozprawy pt. Rozwój organów szlacheckiego samorządu gospodarczego w Małopolsce do 1717 roku^[1]. W 1976 otrzymał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu stopień naukowy doktora habilitowanego^[2]. W okresie PRL-u związany ze środowiskiem solidarnościowym, przez co dopiero w 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. W latach 90. przez krótki okres związany z Unią Demokratyczną.

Został pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Objął funkcję kierownika Katedry Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji. Pełnił również funkcję prorektora tej uczelni. Został nauczycielem akademickim Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (jako kierownik Katedry Nauk Historyczno-Prawnych), w Wyższej Szkole Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach (kierował tam Katedrą Administracji) i Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu^[3].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali: Marian Mikołajczyk (1989), Wojciech Organiściak (1998), Piotr Fiedorczyk (1999) i Anna Stawarska-Rippel (2003)^[2].

Specjalizuje się w badaniach nad historią prawa, w tym historią państwa i prawa polskiego.

Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”^[4].

W 2010 uczczono go księgą jubileuszową pt. O prawie i jego dziejach księgi dwie. Studia ofiarowane profesorowi Adamowi Lityńskiemu w czterdziestopięciolecie pracy naukowej i siedemdziesięciolecie urodzin (red. nauk. Marian Mikołajczyk, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2010 ISBN 978-83-7431-228-8).

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[5]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej^[6]

Wybrane publikacje

• Adam Lityński, Historia prawa Polski Ludowej, Wydawnictwo LexisNexis, Wydanie 5. Warszawa 2013, ISBN 978-83-7806-708-5.
• Adam Lityński, Prawo Rosji i ZSRR 1917–1991, czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2010, ISBN 978-83-2551-153-1

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wspomnienia historyków prawa. Wspomnienia profesora Adama Lityńskiego. „Czasopismo Prawno-Historyczne”. Tom LXVII, Zeszyt 1, s. 357–389, 2015. [zarchiwizowane z adresu].