Adam Ludkiewicz

Adam Julian Ludkiewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1885
Kaukle

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1958
Kraków

Profesor
Specjalność: metalurgia stali
Alma Mater

Instytut Górniczy w Petersburgu

Profesura

1932

1920 - 1958
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Adam Julian Ludkiewicz (ur. 11 lipca 1885 w Kauklach na Litwie, zm. 8 lipca 1958 w Krakowie) – profesor metalurgii stali Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Życiorys

Był synem Feliksa, właściciela ziemskiego i Antoniny z Bukowskich, bratem Zdzisława i Seweryna. Szkołę realną ukończył w 1903 w Lipawie, w latach 1903–1914 studiował w Instytucie Górniczym w Petersburgu i ukończył go jako inżynier metalurg. W trakcie studiów utrzymywał się z korepetycji i pracy doraźnej. Do 1920 pracował w Petersburgu. Po przyjeździe do Polski był do 1922 inspektorem hutniczym Urzędu Górniczego w Dąbrowie Górniczej, od 1922 związał się z krakowską AGH. Początkowo pracował jako adiunkt u profesora Henryka Korwin-Krukowskiego od 1931 jako docent metalurgii ogólnej i żelaza, od 1932 jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Hutniczym AGH. 6 listopada 1939 aresztowany w czasie Sonderaktion Krakau, został wywieziony z gronem profesorów krakowskich do obozu Sachsenhausen. Po zwolnieniu z obozu 8 lutego 1940 i powrocie do Krakowa wraz z profesorami Mikołajem Czyżewskim, Mieczysławem Jeżewskim i Walerym Goetlem, założył Państwową Szkołę Techniczną Górniczo—Hutniczo—Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką. Od 1945 był profesorem zwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym AGH, w latach 1945–1947 prodziekanem wydziału metalurgii. Był autorem ok. 70 prac z zakresu metalurgii żelaza takich jak Tablice ciepła właściwego i obliczania temperatury spalania (1925), Bilans wielkiego pieca (1930), Budowa i wymiary pieców martenowskich (1943) czy Elektrometalurgia stali (1950). W 1945 opracował elaborat o stanie hutnictwa polskiego na konferencję poczdamską. Brał czynny udział w wyborze właściwych procesów stalowniczych w Kombinacie Metalurgicznym Huta im. Lenina w trakcie jego budowy.

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1946)[1], Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2].

Żonaty z Heleną z Budkowskich, nie miał dzieci. Pochowany został na cmentarzu na Salwatorze.

Przypisy

  1. M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 256.
  2. Adam Ludkiewicz. historia.agh.edu.pl. [dostęp 2018-01-19].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie