Adam Maria Szymski

Adam Szymski
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1944
Myślenice

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, architekt, polityk

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Adam Maria Szymski (ur. 18 grudnia 1944 w Myślenicach) – polski architekt, nauczyciel akademicki, polityk, profesor nauk technicznych.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1968 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, w 1975 uzyskał stopień doktora. W 1979 habilitował na Politechnice Krakowskiej. W 2003 uzyskał tytuł naukowy profesora[1].

W 1969 podjął pracę w Gdańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Równocześnie publikował rysunki satyryczne w gazetach m.in. „Głosie Wybrzeża”, „Dzienniku Bałtyckim” i „Nowej Wsi”. W 1972 został wykładowcą na Politechnice Szczecińskiej. W 1993 został kierownikiem Zakładu Teorii i Metodologii Projektowania w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego, a następnie kierował Katedrą Architektury Współczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania na tej uczelni[2]. Pracował również na Akademii Rolniczej w Szczecinie. Wykłada też na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym i w Wyższej Szkole Zawodowej „Oeconomicus”.

Jednocześnie, w latach 1979–1981 pełnił funkcję głównego architekta Kurii Biskupiej w Szczecinie, a w latach 1982–1986 prowadził autorską pracownię projektową w „Iglopol” Szczecin. W latach 1989-2001 kierował własnym biurem autorskim „AB” Sp.z.oo. W latach 1980–1981 był stałym felietonistą politycznym tygodnika NSZZ „Solidarność” – „Jedność”, a w latach 1989-90 stałym felietonistą tygodnika „Solidarność Szczecińska”. W latach 1987–1989 publikował w „Kurierze Szczecińskim”.

Jest członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich i Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów RP. W latach 1968–1971 kierował Kołem Młodych Architektów przy Oddziale SARP Wybrzeże w Gdańsku. W latach 2003-2005 był członkiem Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Szczecinie, w latach 2003-2011 przewodniczącym Gminnej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Mielnie. Od 1990 do 1993 był członkiem rady programowej Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.

Działalność publiczna

W latach 1956–1963 był podharcmistrzem Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1964 do 1968 należał do Zrzeszenia Studentów Polskich. Był uczestnikiem protestów studenckich marca 1968, m.in. brał udział w organizacji wiecu solidarności studentów uczelni gdańskich ze studentami warszawskimi oraz strajku okupacyjnego na Politechnice Gdańskiej[2]. 1 maja tego samego roku został zatrzymany za udział w nielegalnej demonstracji i aresztowany na okres dwóch tygodni[2]. Z powodu zaangażowania w działalność antykomunistyczną został objęty zakazem zatrudnienia na macierzystej uczelni i przez ponad pół roku pozostawał bezrobotny[2]. W wyborach parlamentarnych w 1997 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła z listy Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratycznego Bloku dla Polski. W 2005 wstąpił do Samoobrony RP[3], z ramienia której bez powodzenia kandydował do Senatu w okręgu szczecińskim w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[4]. Następnie opuścił to ugrupowanie. W wyborach samorządowych w 2010 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Szczecina z listy Stowarzyszenia Serce[5]. Przed wyborami prezydenckimi w tym samym roku był członkiem komitetu poparcia dla kandydatury Jarosława Kaczyńskiego.

Odznaczenia

Za zasługi w działalności społecznej na rzecz dzieci i młodzieży specjalnej troski, został w 2002 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego[6], a w 2008 Złotym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego[7]. W 2012 otrzymał Złoty Medal za Długoletnią Służbę[2].

W 1995 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 1997 medal „Zasłużonego dla rozwoju Politechniki Szczecińskiej”. W 1998 został uhonorowany odznaką za „Zasługi dla rozwoju Województwa Szczecińskiego”. W 2004 otrzymał medal „Zasłużony dla rozwoju Akademii Rolniczej w Szczecinie”. Czterokrotnie był nagradzany za działalność naukową Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego III stopnia[2]. W tym samym czasie ukazały się w nowym opracowaniu redakcyjnym, uzupełnione i poprawione wznowienia.

Publikacje

  • Projektowanie systemowe w architekturze, Warszawa, 1982,
  • Rozwój współczesnej myśli architektonicznej, Warszawa, 1985,
  • Architektura i architekci Szczecina 1945–1995, Szczecin, 2001,
  • Architektura polska lat 1945–1960 na obszarze Pomorza Zachodniego, Szczecin 2004,
  • Wieś pomorska wczoraj i dziś, Szczecin, 2006,
  • Architektura polska lat 1961–1975 na obszarze Pomorza Zachodniego, Szczecin, 2007.

Przypisy

  1. ↑ Nominacje profesorskie w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 8 lipca 2003. [dostęp 2022-05-15].
  2. ↑ a b c d e f Nota biograficzna na stronie Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego. [dostęp 2022-05-15].
  3. ↑ Serwis PKW Wybory 2005. [dostęp 2022-05-15].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-05-15].
  5. ↑ Serwis PKW - Wybory 2010. [dostęp 2022-05-15].
  6. ↑ M.P. z 2002 r. nr 60, poz. 836
  7. ↑ M.P. z 2008 r. nr 95, poz. 818

Bibliografia

Media użyte na tej stronie