Adam Moszyński

Adam Moszyński
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1898
Lwów

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1977
Wielka Brytania

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie,
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

6 pułk artylerii ciężkiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa),
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
(c) Alan Fryer, CC BY-SA 2.0
Nagrobek Adama i Olgi Moszyńskich na cmentarzu w Pwllheli (z prawej w drugim rzędzie)

Adam Aleksander Dawid Moszyński herbu Łodzia (ur. 30 grudnia 1898 we Lwowie, zm. 24 czerwca 1977 w Wielkiej Brytanii) – major artylerii Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys

Urodził się 30 grudnia 1898[1][1][2]. Był synem Aleksandra[3][4]. W 1916 zdał egzamin dojrzałości w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[1][5][6].

W poborze majowym 1916 został powołany do służby wojskowej podczas I wojny światowej[7]. U kresu wojny wziął udział obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy artylerii[8][9]. W latach 20. i 30. był oficerem rezerwowym 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[10][11][12]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 4. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[13].

Po wybuchu II wojny światowej był zmobilizowany[2][3]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był osadzony w obozie w Starobielsku, skąd od 5 kwietnia do 12 maja 1940 polscy jeńcy byli wywożeni i byli zabijani w ramach zbrodni katyńskiej[1][14]. W dniu 12 maja 1940 w grupie 19 jeńców został wywieziony w transporcie kolejowym przez Charków, Babynino do obozu Pawliszczew Bor, gdzie dotarło 16 z nich[15][16]. Później był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu od 1940 do 1941[2][3].

Pod koniec lat 40. był w stopniu majora[17] i w tym stopniu jako oficer rezerwy pozostawał do końca życia[1]. Był autorem publikacji zatytułowanej Lista Katyńska, wydanej w maju 1949 w Londynie nakładem emigracyjnej oficyny polskiej Gryf Publications Ltd.[18][19][20] (po raz pierwszy Lista Katyńska była ogłoszona na łamach emigracyjnego tygodnika „Orzeł Biały” począwszy od numeru pisma 41 (327) z 9 października 1948[21]).

We wstępie do opracowania tak opisał zamiar stworzenia tego dzieła[22]:

Opracowania tej „Listy Katyńskiej” podjąłem się jako jeden spośród znikomej garstki pozostałych przy życiu byłych jeńców obozu Starobielsk. Chciałem w ten sposób spłacić Opatrzności Bożej cząstkę długu wdzięczności za własne ocalenie, a równocześnie oddać tę niejako ostatnią posługę tym wszystkim współjeńcom, którzy tragicznym zrządzeniem losu musieli złożyć swe życie w ofierze.

Po wyczerpaniu nakładu pierwszego wydania oraz po wprowadzeniu uzupełnień, sprostowań i poprawek w zawartości, zostało opublikowane drugie wydanie Listy Katyńskiej w grudniu 1972 w Penrhos[23]. Czwarte wydanie publikacji (1982) ukazało się w 1989 po raz pierwszy w oficjalnym obiegu w Polsce[24].

Był członkiem rady Stowarzyszenia b. Sowieckich Więźniów Politycznych[1]. Pełnił funkcję prezesa Koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Penrhos[1].

Zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii 24 czerwca 1977 w Penrhos[4][19]. Został pochowany na cmentarzu w Pwllheli[1]. Spoczęła tam także jego żona Olga (1901–1986)[4][25].

25 czerwca 1977 Adam Moszyński został odznaczony pośmiertnie przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[26].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 33, s. 96, grudzień 1977. Koło Lwowian. 
  2. a b c Jerzy Turski: Lista jeńców z obozu w Griazowcu. W: Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 73. ISBN 83-85015-66-3.
  3. a b c Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 23. [dostęp 2017-05-30].
  4. a b c Karolina Grodziska, Polskie groby na cmentarzach północnej Walii, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2004, s. 256
  5. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za lata szkolne 1914/15 i 1915/16. Lwów: 1916, s. 53, 63.
  6. To samo gimnazjum w 1886 ukończył Aleksander Moszyński (1886), Stanisław Moszyński (1896), Marian Moszyński (1927). Zob. Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiturienci. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 88, 94, 112, 119.
  7. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za lata szkolne 1914/15 i 1915/16. Lwów: 1916, s. 12.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 853.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 778.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 790.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 709.
  12. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 138, 649.
  13. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 584.
  14. Adam Moszyński: III. Wywiezieni w niewiadomym kierunku nie dają więcej znaku życia. 1. Likwidacja trzech obozów. B) O transportach rozstrzygała Moskwa – transport z 12 maja. W: Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów. Londyn: Gryf, 1982, s. 56.
  15. Adam Moszyński: III. Wywiezieni w niewiadomym kierunku nie dają więcej znaku życia. 1. Likwidacja trzech obozów. B) O transportach rozstrzygała Moskwa – transport z 12 maja. W: Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów. Londyn: Gryf, 1982, s. 57.
  16. XIV. Poza Katyniem w rękach sowieckich zginęło bez wieści jeszcze 10.000 polskich jeńców. 7. Przeszło 10.000 jeńców polskich zginęło poza Katyniem. A) Jeńców ze Starobielska wymordowano pod Charkowem?. W: Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów. Londyn: Gryf, 1982, s. 259.
  17. Indeks nazwisk. W: Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów. Londyn: Gryf, 1982, s. 295.
  18. Książki nadesłane. „Wiadomości”, s. 4, Nr 2 (197) z 8 stycznia 1950. 
  19. a b Andrzej Ajnenkiel: Wstęp do pierwszego wydania krajowego. W: Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989, s. I. ISBN 83-85028-81-1.
  20. W poszukiwaniu prawdy. W: Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 13. ISBN 83-7001-294-9.
  21. Adam Moszyński: Drugie wydanie. Wstęp. W: Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989, s. 10-11. ISBN 83-85028-81-1.
  22. Adam Moszyński: Wstęp. W: Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989, s. 5. ISBN 83-85028-81-1.
  23. Adam Moszyński: Drugie wydanie. W: Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989, s. 7. ISBN 83-85028-81-1.
  24. Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989, s. Informacje redakcyjne.
  25. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 52, s. 56, Styczeń 1987. Koło Lwowian w Londynie. 
  26. Tożsamość wskazana błędnie jako Adam Moszczyński, por. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 28, Nr 4 z 31 grudnia 1977. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Gwlad Pwyl ym Mhwllheli - Poland in Pwllheli - geograph.org.uk - 488559.jpg
(c) Alan Fryer, CC BY-SA 2.0
Gwlad Pwyl ym Mhwllheli - Poland in Pwllheli. Part of the large Polish section of Pwllheli cemetery. The town has a long connection with Poland through 356837
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).