Adam Raciborski

Adam Raciborski

Adam Raciborski (ur. 24 grudnia 1809 w Radomiu, zm. 14 lutego 1871 w Paryżu) – polski lekarz, autor podręczników medycznych, powstaniec listopadowy^[1].

Życiorys

Studiował medycynę w Warszawie. W 1831 roku uczestniczył w powstaniu listopadowym pełniąc obowiązki lekarza w 4. pułku Wojska Polskiego. Po jego upadku w 1832 roku udał się na przymusową emigrację do Francji, do Besançon, gdzie zjednał sobie wielką sławę leczeniem grasującej tam wówczas w tym kraju cholery. W r. 1834 otrzymał w Paryżu stopień doktora i wkrótce potem posadę przełożonego kliniki w szpitalu Charité, a następnie profesora w akademii medycznej; między lekarzami paryskimi używał wysokiej powagi i uznania, był współzałożycielem Towarzystwa Lekarzy Polskich w Paryżu.

W latach 1860-1871 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk^[2][3].

Dzieła

W języku polskim wydał "O styczności medycyny z innemi naukami, sztukami pięknemi i literaturą" (Paryż, 1858)^[3]. Wiele jego rozpraw i dzieł uwieńczonych było nagrodami. Z tych prac jego ważniejsze są:

• "Essai sur le danger de la constipation et les tumeurs storcorales" (1834),
• "Nouveau manuel compiet d'auscultation et de percussion" (pol. "Nowy podręcznik osłuchiwania i opukiwania")^[4] (1835)^[1];
• "Du la puberte et de l'âge critique chez les femmes" (1844).

Przypisy

Bibliografia

• S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
• Bolesław Erzepki: Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu. Poznań: 1896, s. 4.
• Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Interpress, 1981. ISBN 83-223-1876-6.

Linki zewnętrzne

• Publikacje Adama Raciborskiego w bibliotece Polona