Adam Sikora (filozof)

Grób profesora Adama Sikory na Cmentarzu Bródnowskim.

Adam Sikora (ur. 6 lutego 1927 w Lublinie, zm. 3 stycznia 2011) - polski filozof. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, do przejścia na emeryturę zatrudniony w Instytucie Filozofii. Historyk filozofii i myśli społecznej, zajmujący się głównie problematyką XIX wieku. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim (kwatera 27C-1-22)^[1].

Prace

• Problematyka historiozoficzna w dyskusjach emigracyjnych z lat 1831-1836 (1963);
• Posłannicy słowa. Hoene-Wroński, Towiański, Mickiewicz (1967);
• Towiański i rozterki romantyzmu (I wyd. 1969, II wyd. 1984);
• Gromady Ludu Polskiego (1974);
• Historia i wieczne prawdy (1977);
• Od Heraklita do Husserla: spotkania z filozofią (V wyd. 1978, VI wyd. 1983, VII wyd. 1995, VIII wyd. 1999, XIX wyd. 2000);
• Prorocy szczęśliwych światów (1982);
• Fourier (1989);
• Zielona teczka (1989);
• Saint-Simon (1991);
• Myśliciele polskiego romantyzmu (1992);
• Hoene-Wroński (1995);
• Między wiecznością i czasem (2006).

Bibliografia

• Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, "Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego", tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 110
• nekrolog (dostęp: 22 października 2011)

Przypisy