Adam Tiger
major rezerwy lotnictwa | |
Data urodzenia | 12 września 1883 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 sierpnia 1966 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine, |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Adam Tiger (ur. 12 września 1883, zm. 28 sierpnia 1966 w Dartford) – major rezerwy lotnictwa Wojska Polskiego, inżynier.
Życiorys
Urodził się 12 września 1883[1]. Ukończył studia na Wydziale Mechaniki Politechniki Lwowskiej uzyskując tytuł inżyniera[2]. Jako student działał w polskiej korporacji akademickiej „Tytania” (otrzymał tytuł jej filistra honorowego)[2] w Technickim Kole Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie[3], we lwowskich Drużynach Bartoszowych[4]. Był członkiem zwyczajnym Czytelni Akademickiej we Lwowie[5].
U kresu I wojny światowej w październiku 1918 przebywał na urlopie we Lwowie jako podporucznik obserwator cesarskiej i królewskiej Marynarki Wojennej (podobnie jak ppor. Władysław Toruń)[6]. W listopadzie 1918 wziął udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej, w stopniu porucznika obserwatora eskadry służył w oddziale technicznym Naczelnej Komendy[2][7], 15 listopada 1918 został zwierzchnikiem prac organizacyjnych na lotnisku w Lewandówce, obejmując stanowisko kierownika pracy organizacyjnej oddziału lotniczego[8][9]. Tym samym współtworzył polskie lotnictwo w obronie miasta[10]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora rezerwy lotnictwa ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][12]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 2 pułku lotniczego (garnizon Kraków)[13][14]. W 1934 był oficerem rezerwy 6 pułku lotniczego we Lwowie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[15].
Jako major rezerwy był działaczem Ligi Obrony Powietrznej Państwa we Lwowie, w 1926 prowadził kurs mechaników lotniczych[16]. Po przemianowaniu pozostawał aktywistą Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Sprawował stanowisko dyrektora Wojskowego Biura LOPP[2], prezesa zarządu Komitetu Wojewódzkiego[17][18][19][20][21][22][23][24], a później Okręgu Wojewódzkiego LOPP we Lwowie[25][26][27][28][29][1]. W latach 20. i 30. we Lwowie wygłaszał odczyty na tematy lotnicze[30]. Został przewodniczącym koła rodzicielskiego w szkole męskiej im. św. Anny we Lwowie[31].
Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 28 sierpnia 1966 w Dartford[10][1]. Został pochowany na cmentarzu Hammersmith New Cemetery (Mortlake) w Londynie (sekcja 12, miejsce 43)[1]. Wraz z nim spoczęła jego żona Maria (1893–1971)[32][1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (13 maja 1933)[33]
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia (1936)[34]
Przypisy
- ↑ a b c d e f Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach Londynu. Tom II. Kraków: 2001, s. 180-181. ISBN 83-88857-15-0.
- ↑ a b c d K! Tytania. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 2016-07-17].
- ↑ Wiadomości bieżące. Działalność czytelni T. S. L.. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 515 z 13 listopada 1906.
- ↑ Maria Dayczak-Domanasiewicz: Drużyny Bartoszowe. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2016-07-17].
- ↑ Sprawozdanie Czytelni Akademickiej we Lwowie za rok administracyjny 1903/4. Lwów: 1904, s. 22.
- ↑ Grupa lotnicza 1918 ↓, s. 553, 554.
- ↑ Obrona Lwowa 1 - 22.11.1918r.. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-07-17].
- ↑ Grupa lotnicza 1918 ↓, s. 560.
- ↑ Mariusz Niestrawski: Lotnicze kalendarium obrony Lwowa 5–21 listopada 1918 r.. infolotnicze.pl, 2012-04-10. [dostęp 2016-07-17].
- ↑ a b Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 2, s. 95, Listopad 1966. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 950.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 870.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 931.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 852.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 159, 671.
- ↑ Co dzień niesie? Kurs mechaników lotniczych we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 37 z 16 lutego 1926.
- ↑ IV. Konkurs Modeli Latających. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 144 z 26 czerwca 1930.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 54 z 7 marca 1931.
- ↑ Wiadomości bieżące. Zgromadzenie sprawozdawcze L. O. P. P. we Lwowie. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 118 z 1 maja 1931.
- ↑ VIII. Tydzień L. O. P. P.. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 154 z 7 czerwca 1931.
- ↑ Pokaz latania na szybowcach. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 160 z 13 czerwca 1931.
- ↑ V. Wojewódzki konkurs modeli latających i redukcyjnych. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 160 z 13 czerwca 1931.
- ↑ Odlot uczestników lotu okrężnego ze Lwowa. „Słowo Polskie”, s. 9, Nr 271 z 3 października 1931.
- ↑ Zjazd instruktorów L. O. P. P.. „Gazeta Lwowska”, s. 7, Nr 261 z 22 września 1933.
- ↑ Zjazd instruktorów Okr. Woj. LOPP. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 23 z 30 stycznia 1936.
- ↑ Rozbudowa lwowskiego okręgu L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 9, s. 7, 20 kwietnia 1936.
- ↑ Obóz modelarzy L. O. P. P. w Bezmiechowej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 195 z 27 sierpnia 1936.
- ↑ Tydzień LOPP w Rawie Ruskiej. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 249 z 31 października 1937.
- ↑ Akademia ku czci pierwszych lotników Obrońców Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 112 z 20 maja 1939.
- ↑ Co dzień niesie?. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 63 z 18 marca 1926.
- ↑ Wiadomości bieżące. Szkoła i dom. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 160 z 13 czerwca 1931.
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 19-20, s. 135, Lipiec 1971. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej” - jako Adam Tieger.
- ↑ Odznaczenia L. O. P. P.. „Wschód”. Nr 31, s. 5, 30 listopada 1936.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Franciszek Jarzębiński, Władysław Rubczyński, Rudolf Weyde: Grupa lotnicza. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 553–563. ISBN 83-85218-56-4.
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Naramiennik majora Sił Powietrznych RP.
Zjazd dowódców grup lotniczych na konferencji u Szefa Lotnictwa Nacz. Dow. Siedzą: mjr Aleksander Serednicki, kpt. Juljan Słoniewski, ppłk Francois de Vergnette, kpt. Enclancher, por. Jerzy Borejsza, kpt. Camillo Perini. Stoją: kpt. Adam Tieger, por. Stefan Bastyr.
Merchant Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1869 and Naval and War Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1915 (de jure, de facto until 1918)