Adam Władysław Jaruntowski

Adam Władysław Jaruntowski (Jarontowski) z Jarunt herbu Prus III (zm. 1712) – kasztelan sanocki w 1710 roku, sędzia grodzki sanocki w 1710 roku, stolnik sanocki w 1710 roku, stolnik parnawski w 1681 roku[1], sędzia kapturowy ziemi sanockiej w 1696 roku[2], poseł na sejm, właściciel dóbr na Podkarpaciu k. Brzozowa.

Był synem Bartłomieja Jaruntowskiego z Jarnut (ok. 1620 – ok. 1670). stolnik parnawski i Zofii Dąbrowskiej (ok. 1630 - ok. 1680). Żoną jego była Krystyna Sabina Druszkiewicz, córka Stanisława.

Jego syn Zygmunt Jaruntowski poślubił Konstancję Stadnicką h. Szreniawa i miał syna Jakuba Jaruntowskiego.

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 342
  2. ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 285.

Bibliografia