Adela flandryjska

Adela flandryjska (duń. Edel lub Adela af Flandern) – królowa Danii, córka Roberta I Fryzyjskiego i jego żony Gertrudy saskiej.

Małżeństwo Adeli i Św. Kanuta miało charakter polityczny i zostało zawarte w celu wzmocnienia sojuszu ojców młodej pary przeciw Wilhelmowi Zdobywcy. Po zamordowaniu króla Kanuta w Odense, królowa Adela wraz z synem Karolem udała się na wygnanie do Flandrii. W 1092 r. wyszła za mąż za księcia Apulii Rogera Trzosa. Po śmierci drugiego męża sprawowała od 1111 r. regencję w imieniu małoletniego syna Wilhelma II. Po kanonizacji jej pierwszego męża Św. Kanuta, Adela wysłała do Odense bogate dary na przyozdobienie grobu Św. Kanuta. Prawdopodobnie z tych darów pochodzi zachowany tzw. orli całun, w który zawinięte było ciało jej męża przed złożeniem do pozłacanego sarkofagu^[1]. Królowa Adela zmarła w 1115 r.

Przypisy

Bibliografia

• Henning Dehn-Nielsen: Kings and Queens of Denmark. Kopenhaga: 2007. ISBN 978-87-89542-71-3. (ang.)
• Kay Nielsen, Ib Askholm: Danmarks kongelige familier i 1000 år. 2007. ISBN 978-87-91679-09-4. (duń.)
• Rikke Agnete Olsen: Kongerækken. Kopenhaga: 2005. ISBN 87-595-2525-8. (duń.)

Duńskie królowe Skjoldungowie Tyra Danebod (900–935) Giryta szwedzka (952–970) Tofa obodrycka (970–986) Sygryda Storråda (980/984–995) Emma z Normandii (1017–1035) Estrydsenidzi Gunhilda (1047–1048/49) Gyda (1050–1052) Małgorzata Asbjørnsdatter (1076–1080) Adela flandryjska (1080–1086) Ingegerda norweska (1086–1095) Bodil Thrugotsdatter (1095–1103) Małgorzata Fredkulla (1104–1130) Ulvhild Håkonsdotter (ok. 1130 - po 1130) Malmfryda kijowska (1134–1137) Ludgarda z Salzwedel (1144–1146) Adela miśnieńska (1152–1157) Helena szwedzka (1156–1157) Zofia Rurykowiczówna (1157–1182) Gertruda saska (1182–1197) Małgorzata Dagmara (1205–1213) Eleonora (1229–1231) Berengaria portugalska (1214–1221) Judyta saska (1241–1250) Mechtylda holsztyńska (1250–1252) Małgorzata Sambiria (1252–1259) Agnieszka brandenburska (1273–1286) Ingeborga szwedzka (1296–1319) Eufemia pomorska (1320–1326 i 1329–1330) Jadwiga ze Szlezwiku (1340–1374) Gryfici Filipa Lancaster (1406–1430) Wittelsbachowie Dorota brandenburska (1445–1448) Oldenburgowie Dorota brandenburska (1448–1481) Krystyna saska (1483–1513) Izabela Habsburżanka (1515–1523) Zofia pomorska (1523–1533) Dorota saska (1534–1559) Zofia meklemburska (1572–1588) Anna Katarzyna Hohenzollern (1597–1612) Zofia Amelia brunszwicka (1648–1670) Karolina Amelia heska (1670–1699) Luiza Meklemburska (1699–1721) Anna Zofia Reventlow (1721–1730) Zofia Magdalena von Brandenburg-Kulmbach (1730–1746) Ludwika Hanowerska (1746–1751) Juliana Maria brunszwicka (1752–1766) Karolina Matylda Hanowerska (1766–1775) Maria Zofia z Hesji-Kassel (1808–1839) Karolina Amalia ze Szlezwiku-Holsztyna (1839–1848) Oldenburgowie Luiza z Hesji-Kassel (1863–1898) Luiza szwedzka (1906–1912) Aleksandra meklemburska (1912–1947) Ingrid Bernadotte (1947–1972)