Admet
| ||
mityczny król Feraj | ||
Dane biograficzne | ||
Ojciec | Feres | |
Matka | Klimena | |
Żona | Alkestis | |
Dzieci | Eumelos |
Admet (gr. Ἄδμητος Ádmētos, łac. Admetus) – w mitologii greckiej syn Feresa i Klimeny, król Feraj w Tesalii. Brał udział w wyprawie Argonautów i polowaniu na słynnego dzika kalidońskiego.
Na jego dworze dziewięć lat musiał spędzić Apollo ukarany przez Zeusa. Służył jako pasterz-niewolnik, pokutując za zabicie Cyklopa.
Gospodarz okazywał boskiemu pasterzowi wiele względów, co mu się później sowicie opłaciło. Admet poprosił o rękę Alkestis (Alcesta), córki króla Jolkosu – Peliasa, ten zgodził się na małżeństwo pod warunkiem, że konkurent przyjedzie w odwiedziny wozem zaprzężonym w lwa i dzika. Apollo wytresował zaprzęg dzikich zwierząt dla Admeta, dzięki czemu umożliwił mu upragnione małżeństwo. W dzień ślubu Admet zapomniał złożyć ofiarę Artemidzie, która w akcie zemsty nasłała do jego małżeńskiej sypialni węże, lecz czujny Apollo uratował życie małżonkom. Następnie u mojr (rzymskie Parki) uzyskał przyrzeczenie, że Admetowi zostanie przedłużone życie, jeśli w wyznaczonej, ostatniej godzinie jego życia, ktoś z rodziny zgodzi się umrzeć za niego. Ze wszystkich bliskich tylko Alkestis zgodziła się na to bez wahania i dobrowolnie zeszła do grobu – skąd, w uznaniu jej czynu, przywrócił ją do życia Herakles (według innej wersji mitu: wzruszona jej poświęceniem Persefona).
Historia wybawienia Admeta przez żonę została opowiedziana również przez Rainieriego de'Calzabigi i Christopha Willibalda Glucka w operze Alcesta, jak też przez Georga Friedricha Händla w operze Admeto HWV 22.
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1968
Media użyte na tej stronie
The Farewell of Admetus (ATMITE) and Alcestis (ALCSTI). Etruscan red-figure amphora found in Vulci.
Inscription on the left: ECA ERSCE NAC ACHRUM FLERTHRCE (She went and in this way she satisfied Acheron with a sacrifice)
Scenes from the myth of Admetus and Alcestis. Marble, sarcophagus of C. Junius Euhodus and Metilia Acte, 161–170 CE.