Adolf Forbert

Adolf Forbert
Data i miejsce urodzenia

21 października 1911
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1992
Warszawa

Zawód

fotograf, operator, reżyser

Lata aktywności

1929–1992

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Adolfa Forberta na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie

Adolf Forbert (ur. 21 października 1911 w Warszawie, zm. 23 czerwca 1992 w Warszawie) – polski fotograf, operator filmów fabularnych i dokumentalnych oraz reżyser filmów dokumentalnych.

Życiorys

Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej. Był synem Leona Forberta, fotografa, producenta filmowego i projektanta dekoracji filmowych oraz bratem Władysława Forberta, operatora filmowego. W latach 1929–1931 pracował w Australii jako asystent operatora kroniki filmowej. W 1931 założył w Warszawie laboratorium filmowe Sektor, którego był kierownikiem do 1939. Po wybuchu II wojny światowej uciekł do radzieckiej strefy okupacyjnej. W latach 1939–1941 był operatorem radzieckiej kroniki filmowej. W 1941 dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się zbiec. W 1943 wraz z bratem Władysławem trafił do Czołówki Filmowej armii Zygmunta Berlinga. W 1945 nagrał wyzwalanie Krakowa.

Był współzałożycielem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, w latach 1948–1983 profesorem na Wydziale Operatorskim oraz w latach 1951–1952 jego dziekanem. Od 1982 na emeryturze. Od 1948 był członkiem PZPR. W 1946 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[1], a w 1954 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W późniejszych latach odznaczony także Krzyżem Walecznych, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej[3].

Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 2, rząd 3)[4].

Wykonał zdjęcia

  • 1971: Od wulkanu do lodowca
  • 1969: Polonez
  • 1966: Bicz Boży
  • 1964: Bigos
  • 1964: Panienka z okienka
  • 1961: Komedianty
  • 1955: Pieśni nad Wisłą
  • 1955: Podhale w ogniu
  • 1954: Pościg
  • 1953: Sprawa do załatwienia
  • 1952: Załoga
  • 1952: 1 maja w Warszawie 1952
  • 1949: Czarci żleb
  • 1948: Harmonia
  • 1948: Stalowe serca
  • 1948: Bronek z Widzewa
  • 1947: Ślepy tor
  • 1946: Zakazane piosenki
  • 1946: Suita warszawska
  • 1945: Majdanek - cmentarzysko Europy
  • 1945: 2*2=4
  • 1945: Zagłada Berlina
  • 1945: Ballada f-moll
  • 1939: Żołnierz królowej Madagaskaru
  • 1938: Strachy
  • 1937: Weseli biedacy
  • 1934: Zmarłe echo

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 289

Przypisy

  1. ↑ 22 stycznia 1946 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie odbudowy przemysłu filmowego w m. Łodzi” M.P. z 1946 r. nr 29, poz. 56
  2. ↑ M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1081.
  3. ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 289
  4. ↑ Grób Adolfa Forberta w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Adolf Forbert 1.JPG
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Adolfa Forberta na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie