Adolf Kuczewski

Adolf Kuczewski
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1866
Mińsk

Data i miejsce śmierci

23 marca 1927
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Volunteer Army Insignia.svg Siły Zbrojne Południa Rosji
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg Armia Wielkopolska

Jednostki

15 Tyfliski Pułk Grenadierów,
1 Dywizja Litewsko-Białoruska,
3 Dywizja Strzelców Wielkopolskich,
Grupa Operacyjna „Dokszyce”,
XXXIII Brygada Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku, dowódca brygady, inspektor piechoty, dowódca Grupy Operacyjnej

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
I wojna światowa,
powstanie wielkopolskie,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941)
Grób generała Adolfa Kuczewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Adolf Jan Kuczewski (ur. 2 lipca?/ 14 lipca 1866 w Mińsku, zm. 23 marca 1927 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Kształcił się w Korpusie Kadetów w Połocku. Od 1883 służył w 15 Tyfliskim Pułku Grenadierów. Ukończył kurs saperów i kurs wyższej taktyki. Uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej. W walkach dwa razy ranny, doznał kontuzji głowy i przestrzału piersi. Walczył w I wojnie światowej na froncie niemieckim jako dowódca pułku piechoty i Brygady Piechoty. 1 sierpnia 1917 przydzielony został do I Korpusu Polskiego w Rosji. Objął dowództwo brygady w 3 Dywizji Strzelców Polskich.

W listopadzie 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego. Wyznaczony na stanowisko dowódcy brygady w Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Od lutego 1919 dowódca odcinka rawickiego w powstaniu wielkopolskim, potem inspektor piechoty w 3 Dywizji Strzelców Wielkopolskich, przemianowanej 1 lutego 1920 na 17 Dywizję Piechoty Wielkopolskiej.

25 czerwca 1919 na wniosek głównodowodzącego Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim Komisariat Naczelnej Rady Ludowej dekretem nr 171 mianował go generałem podporucznikiem. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919.

Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, jako dowódca Grupy Operacyjnej „Dokszyce”. Do 24 czerwca 1920 dowodził XXXIII Brygadą Piechoty, lecz sukcesów nie odniósł i przeniesiony został do Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie. W 1921 zatrudniany w różnych komisjach, m.in. kontroli stanów, potem bez przydziału.

W 1923 przeniesiony został w stan spoczynku. Osiadł w Warszawie, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera 18B-4-19)[1].

Awanse

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk P. Kosk Generalicja polska t. 2; wyd. Oficyna Wydawnicza „Ajaks” Pruszków 2001

Media użyte na tej stronie

PL Epolet gen bryg.svg
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Wielkopolskich wz. 1919
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Adolf Kuczewski (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób pułkownika Adolfa Kuczewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie