Adolf Ryszka

Grób Adolfa Ryszki na Powązkach w Warszawie, 23 lipca 2008

Rzeźba Adolfa Ryszki Sarkofag w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Adolf Ryszka (ur. 5 lutego 1935 w Popielowie – obecna dzielnica Rybnika, zm. 28 kwietnia 1995 w Warszawie^[1]) – rzeźbiarz.

Życiorys

W latach 1953–1957 uczył się w Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Po zdaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza. Studia ukończył w 1962 roku. W 1965 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP).

W roku 1972 ożenił się z Jasną Strzałkowską. W latach 1980–82 był prezesem Rady Artystycznej Sekcji Rzeźby Zarządu Głównego ZPAP. Od roku 1983 kierował Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W marcu 1995 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera AII-12-11)^[2].

Etapy twórczości

• 1965-1986 - Cykl „Niewinne”
• 1966-1978 - Cykl portretów Pablo Casalsa
• 1965-1985 - Cykl „Fotele”
• 1970-1977 - Cykl „Kroczący”
• 1980-1995 - Cykl „Sarkofagi”
• 1981-1994 - Cykl „Hełmy”
• 1973-1995 - rzeźby ceramiczne
• 1970-1995 - medale i plakiety

Medale

• 1970 - Pablowi Casalsowi
• 1970 - Podróż
• 1970 - Los dzieci
• 1971 - Ziarno
• 1971 - Dzieciom
• 1971 - Muzyka
• 1973 - Poeta
• 1973 - Kopernik
• 1973 - Tchnienie
• 1974 - Wychodzi
• 1976 - Ocalcie mój dom
• 1977 - Fuga
• 1978 - Muzeum Azji i Pacyfiku
• 1978 - Portret Zenona Żebrowskiego
• 1984 - Postać tajemnicza
• 1988 - Ikar
• 1989 - Przeciw wojnie
• 1990 - W obronie dzieci

Ważniejsze wystawy indywidualne

• 1966: Galeria Współczesna, Warszawa
• 1967: Galeria w Teatrze Wielkim, Warszawa
• 1968: Galeria BWA w Zakopanem
• 1969: Salon BWA w Gdyni
• 1970: Galeria Kordegarda w Warszawie
• 1979: Galeria BWA w Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie
• 1981: Galeria BWA w Zamościu
• 1982: Biennale w Wenecji, Pawilon Polski (z Janem Kuczem)
• 1988: Pawilon SARP w Warszawie
• 1994: Galeria Zachęta w Warszawie
• 1994: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Nagrody

• Festiwal Sztuk Pięknych w Warszawie - brązowy medal i nagroda III stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1966)
• III Festiwal Sztuk Pięknych w Zachęcie - złoty medal za prace medalierskie i wyróżnienie za rzeźbę (1970)
• V Festiwal Sztuk Pięknych w Zachęcie - srebrny medal za zestaw prac medalierskich (1974)
• IV Międzynarodowe Biennale Małych Form w Mücsarnok w Budapeszcie - nagroda (1978)
• Nagroda im. Brata Alberta za pomnik ku czci franciszkanina Władysława Żebrowskiego w Japonii (1979)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za cykl portretów P. Casalsa (1981)
• Asian-European Art Biennale, Ankara - Nagroda Prezydenta Atatürka i złoty medal w dziale rzeźby (1986)
• Nagrody Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika za osiągnięcia naukowe i artystyczne (1988-1994)
• Nagroda l stopnia Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika za całokształt osiągnięć artystycznych (1995)

Przypisy

Bibliografia

• Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 99. ISBN 83-60353-11-5.