Adolf Suligowski

Adolf Suligowski

Adolf Suligowski (przed 1906)
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1849 Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1932 Warszawa

Grób adwokata Adolfa Suligowskiego na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Grób adwokata Adolfa Suligowskiego na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Adolf Suligowski (ur. 3 marca 1849 w Warszawie, zm. 16 lutego 1932 tamże) – polski prawnik, adwokat, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, poseł na Sejm Ustawodawczy, autor Bibljografji prawniczej polskiej XIX i XX wieku.

Życiorys

Studiował na Wydziale Prawa i Administracji Szkoły Głównej Warszawskiej, a po jej zamknięciu dokończył studia na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim w 1872.

Ówczesny pierwszy stopień awansu zawodowego – patrona uzyskał w 1875, adwokatem został w 1877. Specjalizował się w sprawach z zakresu prawa cywilnego. W latach późniejszych także ekspert z zakresu prawa samorządu terytorialnego.

W 1893 za odczytanie przysięgi sądowej po polsku, a nie po rosyjsku, został ukarany skreśleniem z listy adwokatów (po odwołaniu karę zamieniono na karę surowej nagany). Po podobnej sprawie w 1912 został definitywnie skreślony z listy adwokatów i do zawodu powrócił dopiero w wolnej Polsce.

Współpracował z Gazetą Sądową Warszawską, w swoich publikacjach skupiając się na kwestiach etyki adwokackiej, samorządu zawodowego adwokatów oraz zasad kształcenia adwokatów.

W 1911 ukazała się w Warszawie jego Bibljografja prawnicza polska XIX i XX wieku: poprzedzona słowem wstępnym i rzutem oka na twórczość piśmienniczą prawników polskich w ciągu XIX wieku i pierwszego dziesięciolecia XX wieku, która do dzisiaj pozostaje podstawowym źródłem informacji bibliograficznej o polskim piśmiennictwie prawniczym z tamtego okresu.

W 1917 organizator zjazdu miast polskich w Warszawie podczas którego powołano Związek Miast Polskich z nim, jako prezesem, na czele. Był pracownikiem Komitetu Ofiary Narodowej Tymczasowej Rady Stanu^[1]. Mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku^[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został uroczyście wpisany na listę adwokatów. Został też profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, prowadząc wykłady z prawa samorządowego i administracji sądownictwa. Opublikował w tym czasie wiele artykułów i rozpraw naukowych.

W 1919 wybrany posłem do Sejmu Ustawodawczego. W Sejmie wchodził w skład Komisji Prawniczej oraz Komisji Konstytucyjnej. Był przewodniczącym, powołanej z jego inicjatywy, Komisji do spraw Miejskich. Był członkiem Klubu Zjednoczenia Mieszczańskiego na Sejmie Ustawodawczym^[3].

Jego synem był Bohdan Suligowski – adwokat i dziekan warszawskiej Tajnej Rady Adwokackiej w czasie okupacji niemieckiej.

Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. D-2-22/23)^[4]. Jego imieniem została nazwana jedna z ulic w Warszawie.

Bibliografia

(wybór)

• Z dziedziny praw kobiety: o prawie assystencyi męża, Warszawa 1881
• O konwersji listów zastawnych ziemskich i jej znaczeniu, Warszawa 1893
• O samorządzie ziemskim, Warszawa 1898
• Instytucye ziemskie w państwie rosyjskiem, Kraków 1905
• O instytucyach ziemskich i ich potrzebie u nas, Warszawa 1905 (wyd. 2)
• Z ciężkich lat (Mowy), Kraków 1905
• Bibljografja prawnicza polska XIX i XX wieku: poprzedzona słowem wstępnym i rzutem oka na twórczość piśmienniczą prawników polskich w ciągu XIX wieku i pierwszego dziesięciolecia XX wieku, Warszawa 1911
• Projekt przyszłego Samorządu Miejskiego, Warszawa 1911
• Słowa przestrogi dla Polski czyli Konieczna naprawa konstytucji, Warszawa 1927
• Bezprawia i konfiskaty pod rządami rosyjskimi, Warszawa 1928

Noty biograficzne

• Adam Bosiacki, Adolf Suligowski, [w]: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Praca zbiorowa pod red. Grażyny Bałtruszajtys, Warszawa 2008, s. 117-120.
• Krzysztof Pol, Adolf Suligowski, Polski Słownik Biograficzny 2008, tom XLV, z. 3.
• Krzysztof Pol, Adw. Adolf Suligowski (1849-1932), Palestra 2001, z. 11-12.
• Zdzisław Krzemiński, Sławni warszawscy adwokaci, Kraków 1999.
• Zdzisław Krzemiński, Historia warszawskiej adwokatury, Warszawa 2005.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dzieła Adolfa Suligowskiego w bibliotece Polona