Adolf Warski

Adolf Warski

Adolf Warski (1928)
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1868 Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1937 Moskwa
Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od stycznia 1926 do 27 listopada 1927
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Polski

Adolf Warski, właściwie Adolf Jerzy Warszawski, pseudonim „Jan z Czerniakowskiej”, „Michałkowski”, „Jelski” (ur. 20 kwietnia 1868 w Warszawie, zm. 21 sierpnia 1937 w Moskwie^[1]) – polski działacz robotniczy i komunistyczny żydowskiego pochodzenia, dziennikarz i publicysta, poseł na Sejm I kadencji (1922–1927).

Życiorys

Wczesna działalność

Jako uczeń uczestniczył w tajnych kółkach samokształceniowych. W 1886 został członkiem tzw. I Proletariatu, a w 1889 był jednym z założycieli Związku Robotników Polskich. W 1891 został aresztowany i osadzony w X Pawilonie Cytadeli. Po zwolnieniu za kaucją w 1892 udał się na emigrację do Paryża. W 1893 był jednym z założycieli SDKPiL (członek Zarządu Głównego). Na przełomie XIX i XX wieku działał w Niemczech, współpracując z Różą Luksemburg. Uczestnik rewolucji w latach 1905–1907, redaktor „Robotnika”, „Czerwonego Sztandaru” i „Sprawy Robotniczej”. Więziony przez władze carskie.

Po I wojnie światowej

W 1918 współzałożyciel KPP, członek KC i Biura Politycznego w latach 1926–1929. Przywódca „większości” w KPP. Poseł na Sejm I kadencji (mandat objął w styczniu 1926 po rezygnacji Stefana Królikowskiego)^[2]. W 1929 podczas VI Plenum KC KPP został oskarżony o „odchylenia prawicowe” i odsunięty od władzy. W 1930 uczestniczył w V Zjeździe KPP, podczas którego został przez Komintern odsunięty od funkcji partyjnych. Członek Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). Przebywał w Moskwie, gdzie podjął pracę w Instytucie Marksa-Engelsa-Lenina, następnie otrzymał rentę specjalną.

Skazanie i rehabilitacja

Grób symboliczny Adolfa Warskiego na Cmentarzu Bródnowskim.

Podczas „wielkiej czystki”, 12 lipca 1937, został aresztowany przez NKWD. 21 sierpnia 1937 Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na karę śmierci za przynależność do organizacji szpiegowsko-terrorystycznej POW. Rozstrzelany tego samego dnia. Został skremowany w krematorium na Cmentarzu Dońskim, prochy pochowano anonimowo^[1].

Zrehabilitowany został 29 kwietnia 1955 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR^[1].

Upamiętnienie

W latach 1959–1990 Warski był patronem Stoczni Szczecińskiej. Jego imieniem został także nazwany statek – drobnicowiec typu B-54/III ze Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. Grób symboliczny Adolfa Warskiego znajduje się na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 51A-V-26).

Potomkowie

Jego wnukiem był Władysław Krajewski, prawnukiem jest Stanisław Krajewski.

Przypisy

Bibliografia

• Adolf Warski, Wybór pism i przemówień, t. I-II, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1958.
• Teodora Feder, Adolf Warski, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1986.

Linki zewnętrzne

• Nazwy do zmiany / ul. Warskiego Adolfa na stronie IPN