Adriaen van de Velde

Plaża w Scheveningen, 1658, Staatliche Museen, Kassel

Adriaen van de Velde 1636 w Amsterdamie, pochowany 1672 tamże) – poeta i malarz holenderski.

Syn Willema, zwanego starszym, brat Willema, zwanego młodszym. Początkowo uczył się malarstwa w pracowni swego ojca, później studiował pod kierunkiem Jana Wijnantsa i Philipsa Wouwermana Był malarzem nadwornym rodziny Orańskiej.

Malował polowania, krajobrazy ze zwierzętami domowymi, zabawy na lodzie, widoki miast i wsi, sztafaże do obrazów Ruisdaela, Hobbemy, Hackaerta i in. Jego pejzaże, początkowo ze zwierzętami, malowane w stylu holenderskim, później zaczęły przechodzić w styl włoski. Dzieła tego malarza znajdują się przeważnie w Anglii, a także w Berlinie, Dreźnie, Hadze i Amsterdamie. Poważne miejsce w sztuce holenderskiej zajmują jego akwaforty, których stworzył 25.

Główne dzieła: Małe gospodarstwo (1661), Zwiastowanie (1667) i Zamarznięty kanał, 1668.

Bibliografia

  • Robert Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 207.
  • Maciej Monkiewicz, Esaias van de Velde, [w:] Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydaw. Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ​ISBN 83-221-0686-6​.

Media użyte na tej stronie