Adwokat i róże

Adwokat i róże – komedia składająca się z 3 aktów autorstwa Jerzego Szaniawskiego z 1929. Jeden z najwybitniejszych dramatów dwudziestolecia międzywojennego[1]. Szaniawski za ten dramat został nagrodzony Państwową Nagrodą Literacką w 1930[2].

Opis fabuły

Głównym bohaterem utworu jest zgorzkniały mecenas Wilcher, który obecnie – na emeryturze – zajął się hodowlą róż. Od dziesięciu już lat nie pracuje w zawodzie, który przyniósł mu sławę, a teraz poświęca się nowej pasji. Wyhodował różę, którą nazwał imieniem swojej żony Doroty i za którą zdobył nagrodę. Z czasem jednak miłość do żony przygasła.

Wilcher podejrzewa, że ktoś w jego ogrodzie kradnie róże. Podczas zasadzki złodziej zostaje aresztowany, a jeden z funkcjonariuszy zostaje ciężko ranny. Niedługo później do mecenasa przychodzi jego dawna klientka, obecnie dystyngowana dama, która jest matką schwytanego złodzieja i prosi swojego adwokata, by pomógł jej synowi. Wilcher ma dylemat moralny. Po pierwsze, podejrzewa, że domniemany złodziej może być w rzeczywistości kochankiem jego żony, który się do niej zakradał, a po drugie, aresztowany jest posądzany o popełnienie przestępstwa na posesji adwokata. Chociaż Wilcher jest doświadczonym prawnikiem, dopiero sytuacja, w jakiej się obecnie znalazł, będzie dla niego życiowym egzaminem.

Tak jak w innych utworach Szaniawskiego bohaterowie ukazani są w filozoficznej zadumie.

Ważniejsze realizacje teatralne

Przypisy

  1. ↑ Elżbieta Zarych (red.), Encyklopedia Literatury Polskiej, Kraków 2005: Zielona Sowa Sp. z o.o., s. 13, ISBN 83-7435-057-1.
  2. ↑ Twórczość, RSW „Prasa-Książa-Ruch”, 1970, s. 129 [dostęp 2021-07-05], Cytat: Za sztukę Adwokat į róże otrzymał już w 1930 roku państwową Nagrodę Literacką (pol.).
  3. ↑ Adwokat i róże w bazie filmpolski.pl
  4. ↑ Adwokat i róże w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne