Aegonychon

Aegonychon
Ilustracja
Nawrot czerwonobłękitny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

ogórecznikowce

Rodzina

ogórecznikowate

Rodzaj

Aegonychon

Nazwa systematyczna
Aegonychon Gray
Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 354 (1821 publ. 1822)[3]

Aegonychon Grayrodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje trzy gatunki[3]. W Europie Południowej i Środkowej oraz południowo-zachodniej Azji rośnie nawrot czerwonobłękitny A. purpurocaeruleum. A. calabrum występuje tylko na Półwyspie Apenińskim. Zasięg A. zollingeri obejmuje wschodnią Azję – Chiny, Półwysep Koreański i Japonię[3]. Jedynym przedstawicielem rodzaju w Polsce jest nawrot czerwonobłękitny (nazwa zwyczajowa wynika z dominującego w XX wieku szerokiego ujmowania rodzaju nawrot Lithospermum, obejmującego gatunki tu zaliczane)[4][5].

Systematyka

Rodzaj należy do plemienia Lithospermeae w podrodzinie Boraginoideae Arnott w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[6]. W obrębie plemienia tworzy monofiletyczny klad z rodzajami Buglossoides, Glandora i nawrot Lithospermum, którego powstanie datowane jest na ok. 21,4 miliony lat temu[7]. W obrębie rodzaju A. calabria jest siostrzany względem pary A. purpurocaeruleum/A. zollingeri[5].

Wykaz gatunków[3]
  • Aegonychon calabrum (Ten.) ined.
  • Aegonychon purpurocaeruleum (L.) Holubnawrot czerwonobłękitny
  • Aegonychon zollingeri (DC.) Holub

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-10-17] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-10-17] (ang.).
  3. a b c d Aegonychon Gray. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-10-17].
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 110, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. a b Cecchi, Lorenzo; Coppi, Andrea; Hilger, Hartmut H.; Selvi, Federico. Non-monophyly of Buglossoides (Boraginaceae: Lithospermeae): Phylogenetic and morphological evidence for the expansion of Glandora and reappraisal of Aegonychon. „Taxon”. 63, 5, s. 1065-1078, 2014. DOI: 10.12705/635.4. 
  6. Genus: Aegonychon Gray. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-10-17].
  7. Juliana Chacóna, Federico Lueberta, Federico Selvid, Lorenzo Cecchie, Maximilian Weigenda. Phylogeny and historical biogeography of Lithospermeae (Boraginaceae): Disentangling the possible causes of Miocene diversifications. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 141, s. 106626, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.106626. 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Aegonychon purpurocaeruleum, Monte Rocca Romana.jpg
Autor: Albarubescens, Licencja: CC BY-SA 4.0
Parco naturale regionale di Bracciano-Martignano (Q3895674) Fioriture di Aegonychon purpurocaeruleum al Monte Rocca Romana